-
2.
książk. pejorat. osoba wysługująca się komuś mającemu władzę lub wpływy, aby osiągnąć własne korzyści -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
- oddany, pokorny sługa
-
[...] komunistyczne władze często nagradzały swe oddane sługi stopniami i tytułami naukowymi i stanowiskami akademickimi.
źródło: NKJP: Andrzej Delorme: Jak dawna nomenklatura w barwach ekologii broni huty w Krakowie, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 1991-05-01
Wiernopoddańczy manifest [...] zredagowali i wysłali członkowie polskiej elity [...]. Wśród nich znalazł się również hrabia Adam Krasiński, wnuk Zygmunta - ale też prawnuk Wincentego, który po epizodzie napoleońskim stał się - dla majątku - wyjątkowo wiernym sługą cara.
źródło: NKJP: Stefan Żagiel: Znane - nieznane: Nie tylko walczący patrioci... , Tygodnik Ciechanowski, 2006-04-09
W Turkmenii pokorni słudzy Nijazowa od lat namawiają go, by zgodził się panować do końca swych dni.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Towarzysze chanowie, Gazeta Wyborcza, 1999-01-16
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż, m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sługa
słudzy
sługi
ndepr sługi
depr D. sługi
sług
rzadziej sługów
C. słudze
sługom
B. sługę
sług
sługów
sługi
N. sługą
sługami
Ms. słudze
sługach
W. sługo
słudzy
sługi
ndepr sługi
depr -
psł. *sluga 'ten, kto spełnia posługi, sługa'
Z pie. dial. (prabałt.-słow. i celt.) *slou̯gā ‘drużyna (wojowników)’, ‘pomoc, posługa’, ‘ten, kto pomaga, spełnia posługi’