-
2.
daw. osoba, która pracuje u kogoś, wykonując różne prace domowe i spełniając wszystkie polecenia swego pracodawcy -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
synonimy: pachołek
sługa
służący
służebny II
-
Zawołał na giermków i przykazał sprowadzić przed swoje oblicze nową wiedźmę, byle młodą, ładną. Pańscy służalcy wybiegli do miasta, rozpytując po drodze o „wiedzące” kobiety.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
Powozy do wynajęcia trzymali przeważnie byli służalcy, których zadowoleni z ich usług panowie obdarowywali wyeksploatowanym lub niemodnym ekwipażem.
źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Taksówki na owies, Polityka, 2005-10-15
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. służalec
służalcy
ndepr służalce
depr D. służalca
służalców
C. służalcowi
służalcom
B. służalca
służalców
N. służalcem
służalcami
Ms. służalcu
służalcach
W. służalcu
służalcze
służalcy
ndepr służalce
depr -
Od: dawnego imiesłowu służały 'ten, który długo służył, doświadczony w służbie' (wskazującego na hipotetyczny czasownik służać 'posługiwać') z przyrostkiem -ec (< *-ьcь); zob. służyć