biedota
-
książk. ludzie biedni – niemający wystarczającej ilości pieniędzy i innych środków niezbędnych do życia
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Finanse
własność
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
- miejska, wiejska biedota; miejscowa biedota
- biedota przedmieścia, Starówki
- biedota z okolicy, z przedmieść, ze slumsów, ze wsi
- dzielnica, enklawa biedoty; potrzeby biedoty
- przynależność do biedoty
- biedota gnieździ się, mrze
-
W rozwarstwionej, pouwłaszczeniowej wsi bogaci kmiecie szukali żon w bogatych domach, a biedota żeniła się we własnym kręgu.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Obyczaje w Polsce, 2005
W Poznaniu, Krakowie i Warszawie przystąpiono do urządzania wodociągów i kanalizacji, jak również oświetlenia gazowego. Korzysta z tych urządzeń ludność zamożniejsza, podczas gdy biedota gnieździ się po ruderach i suterenach.
źródło: NKJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1996
Teraz pod Giewont przyjeżdża biedota, a bogaci odpoczywają w Alpach...
źródło: NKJP: Dziennik Polski, Przeciętna pamiątka, 1998-07-31
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. biedota
biedoty
D. biedoty
biedot
C. biedocie
biedotom
B. biedotę
biedoty
N. biedotą
biedotami
Ms. biedocie
biedotach
W. biedoto
biedoty
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. bieda
Użyte w odniesieniu do jednej kobiety