joannita
-
członek zakonu rycerskiego utworzonego ok. 1130 r. w celu obrony Królestwa Jerozolimskiego przed Turkami, później przeniesionego na Maltę
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
osoby związane z wojskiem i wojną
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
synonimy: kawaler maltański
szpitalnik
-
To pierwsze opowiadanie, traktujące o ugodzie, jaką zawarł pewien joannita ze smokiem i w jaki sposób pomogło mu to w walce o władzę w zakonie, jako jedyne posiada rozwiniętą fabułę, kilka różnych wątków, pełne postacie, dobre tempo i udane zakończenie.
źródło: NKJP: Jakub Gałka: Mało fantasy, jeszcze mniej historii, Esensja, 2007-10
Reynevan omal nie upadł pod naporem, zobaczył, jak joannita, którego ugodził, kołysze się w siodle.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Chłopak przybył z małym tylko pocztem rycerzy, wśród których było paru joannitów i templariuszy, albowiem wielce sobie cenił towarzystwo wojowniczych mnichów i wyświadczał obu zakonom wiele dobrodziejstw.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. joannita
joannici
ndepr joannity
depr D. joannity
joannitów
C. joannicie
joannitom
B. joannitę
joannitów
N. joannitą
joannitami
Ms. joannicie
joannitach
W. joannito
joannici
ndepr joannity
depr -
internac.
fr. johannite
niem. Johanniter
z łac. Jō(h)annēs 'Jan'