wymrzeć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. o języku

  • Definicja

    2.

    książk.  przestać istnieć po tym, jak stopniowo zmniejszało się związane z tym działanie
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    języki świata

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  wyginąć
    zaniknąć
  • Cytaty

    Po przyłączeniu Wysp Kurylskich do ZSRR wymarł np. języki ajnowski, używany przez tamtejszą ludność, której kulturę w początkach wieku badał polski zesłaniec Bronisław Piłsudski.

    źródło: NKJP: Iza Szczęsna: Kaszubski nie zaginie, Życie nr 23/02, 2000

    [...] składanie ofiar z ludzi budziło większą dezaprobatę wśród Hiszpanów w Meksyku. Obyczaj wymarł wraz z upadkiem cywilizacji azteckiej.

    źródło: NKJP: Internet

    Cała nadzieja w Bartku, łapie matematykę w lot. Może w naszej rodzinie nie wymrze tradycja nauczyciela–matematyka?

    źródło: NKJP: Zofia Sitarz: Szkolna saga, Gazeta Krakowska, 2006-08-08

    Wojenny etos wymarł wraz z odejściem do cywila weteranów. Kolejne dekady pogłębiały tę tendencję, a w latach 80. w drugim obiegu ukazały się podręczniki podpowiadające, jak oszukać lekarzy na komisji.

    źródło: NKJP: Konrad Dulkowski: My, koledzy z wojska, Dziennik Zachodni, 2008-02-15
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wymrę
    		 wymrzemy
    2 os. wymrzesz
    		 wymrzecie
    3 os. wymrze
    		 wymrą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wymarłem
    +(e)m wymarł
    		 wymarłam
    +(e)m wymarła
    		 wymarłom
    +(e)m wymarło
    		 wymarliśmy
    +(e)śmy wymarli
    		 wymarłyśmy
    +(e)śmy wymarły
    2 os. wymarłeś
    +(e)ś wymarł
    		 wymarłaś
    +(e)ś wymarła
    		 wymarłoś
    +(e)ś wymarło
    		 wymarliście
    +(e)ście wymarli
    		 wymarłyście
    +(e)ście wymarły
    3 os. wymarł
    		 wymarła
    		 wymarło
    		 wymarli
    		 wymarły

    bezosobnik: wymarto

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wymrzyjmy
    2 os. wymrzyj
    		 wymrzyjcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wymarłbym
    bym wymarł
    		 wymarłabym
    bym wymarła
    		 wymarłobym
    bym wymarło
    		 wymarlibyśmy
    byśmy wymarli
    		 wymarłybyśmy
    byśmy wymarły
    2 os. wymarłbyś
    byś wymarł
    		 wymarłabyś
    byś wymarła
    		 wymarłobyś
    byś wymarło
    		 wymarlibyście
    byście wymarli
    		 wymarłybyście
    byście wymarły
    3 os. wymarłby
    by wymarł
    		 wymarłaby
    by wymarła
    		 wymarłoby
    by wymarło
    		 wymarliby
    by wymarli
    		 wymarłyby
    by wymarły

    bezosobnik: wymarto by

    bezokolicznik: wymrzeć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wymarłszy

    gerundium: wymarcie

    odpowiednik aspektowy: wymierać

  • Pochodzenie

    Zob. mrzeć