pastuch
-
pogard. osoba, która pilnuje pasących się zwierząt
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
- pastuch bydła, krów, kóz, owiec
- strój pastucha
- pastuch pasie, pilnuje, strzeże
-
Z stadem wyrusza dwóch pastuchów i z 10 psów, cały dzień na pastwiskach, w deszcz i pogodę.
źródło: NKJP: (e): Owczarz z Owczar, Gazeta Krakowska, 2004-06-15
Pochód ruszył prowadzony przez pastucha bydła, który dosiadł konia i jął wskazywać ścieżkę do przeprawy na rzece.
źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Czeluść, 1972
- Kiedy zatrzymamy się dłużej, panie mój? - pytała. - Masła nie możemy zrobić ani śmietany zebrać... - Krowy zapuszczą się zupełnie od takiego dojenia - dorzuciła Noa. - Nim kobiety połowę wydoją, już pastuchy pędzą dalej...
źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952
Jedynym stworzeniem, z którym dzieliłem się swoimi myślami, był koń, a właściwie kobyła. Przydzielono mi ją, ponieważ zostałem pastuchem. Miałem pod swoją opieką 13 krów, 30 owiec z dzwoneczkami i... kobyłę.
źródło: NKJP: Adam Daniel Rotfeld: Polityka nr 2491, 2005-02-19
Hansa [...] bardzo niepokoiło i denerwowało, że pastuchowie pozwalali, aby miejskie bydło pasło się na jego prywatnej działce.
źródło: NKJP: Magdalena Majewska: Trzydzieści beczek mąki, Dziennik Sławieński, 2000-07-07
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pastuch
pastuchowie
pastusi
ndepr pastuchy
depr D. pastucha
pastuchów
C. pastuchowi
pastuchom
B. pastucha
pastuchów
N. pastuchem
pastuchami
Ms. pastuchu
pastuchach
W. pastuchu
pastuchowie
pastusi
ndepr pastuchy
depr -
psł. *pastuchъ
XIV w., Bor