zbawić się

  • w niektórych religiach: ocalić siebie od wiecznego potępienia
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    wyznania: zasady i prawdy wiary

  • Świat został stworzony po to, by człowiekowi przeszkodzić w zbawieniu. Ale właśnie przez to zbawienie stało się tak wielkie i tak cenne. To żadna sztuka zbawić się tam, gdzie wszystko pomaga do zbawienia. To wielka sztuka zbawić się tam, gdzie wszystko przeszkadza w zbawieniu. Dlatego zbawieni będą nieliczni.

    źródło: NKJP: Tischner Józef: W krainie schorowanej wyobraźni, 1998

    Boże, niepojęta Dobroci, Ty znasz naszą nędzę i wiesz, że o własnych siłach nie możemy się zbawić ani uświęcić, nie jesteśmy w stanie przezwyciężyć grzechu, zła i śmierci.

    źródło: NKJP: Tadeusz Loska SJ: Wszystkie moje źródła są w Tobie : nabożeństwa eucharystyczne : godziny święte-spotkania modlitewne data, 1999

    „Nawróćcie się do Mnie, by się zbawić” (Iz 45, 22).

    źródło: NKJP: Henryk Dziadosz SJ: Doświadczyć Boga:życie chrześcijańskie w Ćwiczeniach duchownych św. Ignacego Loyoli, 2000

    Papież stwierdza też, że „[w buddyzmie] zbawić się to znaczy przede wszystkim uwolnić się od zła, zobojętnieć na świat, który jest źródłem zła”.

    źródło: NKJP: Buddyzm nie może być ateistyczny, Gazeta Wyborcza , 1995-01-21

    Pan Bóg nikogo się nie wyrzeka. Jeśli zaś człowieka karze potępieniem, nie ma w tym Jego winy, lecz winien jest grzesznik, który nie chciał się zbawić, w swej wolności wybrał życie bez Boga.

    źródło: NKJP: Stanisław Mrozek: Ostateczny los człowieka, 2009

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zbawię się
    zbawimy się
    2 os. zbawisz się
    zbawicie się
    3 os. zbawi się
    zbawią się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zbawiłem się
    +(e)m się zbawił
    zbawiłam się
    +(e)m się zbawiła
    zbawiłom się
    +(e)m się zbawiło
    zbawiliśmy się
    +(e)śmy się zbawili
    zbawiłyśmy się
    +(e)śmy się zbawiły
    2 os. zbawiłeś się
    +(e)ś się zbawił
    zbawiłaś się
    +(e)ś się zbawiła
    zbawiłoś się
    +(e)ś się zbawiło
    zbawiliście się
    +(e)ście się zbawili
    zbawiłyście się
    +(e)ście się zbawiły
    3 os. zbawił się
    zbawiła się
    zbawiło się
    zbawili się
    zbawiły się

    bezosobnik: zbawiono się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zbawmy się
    2 os. zbaw się
    zbawcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zbawiłbym się
    bym się zbawił
    zbawiłabym się
    bym się zbawiła
    zbawiłobym się
    bym się zbawiło
    zbawilibyśmy się
    byśmy się zbawili
    zbawiłybyśmy się
    byśmy się zbawiły
    2 os. zbawiłbyś się
    byś się zbawił
    zbawiłabyś się
    byś się zbawiła
    zbawiłobyś się
    byś się zbawiło
    zbawilibyście się
    byście się zbawili
    zbawiłybyście się
    byście się zbawiły
    3 os. zbawiłby się
    by się zbawił
    zbawiłaby się
    by się zbawiła
    zbawiłoby się
    by się zbawiło
    zbawiliby się
    by się zbawili
    zbawiłyby się
    by się zbawiły

    bezosobnik: zbawiono by się

    bezokolicznik: zbawić się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zbawiwszy się

    gerundium: zbawienie się

    odpowiednik aspektowy: zbawiać się

  • Rzosobowy + zbawić się + bez ograniczeń
  • Zob. zbawić

CHRONOLOGIZACJA:
XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł
Data ostatniej modyfikacji: 28.05.2024