zbawiać się

  • ocalać siebie od wiecznego potępienia
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    wyznania: zasady i prawdy wiary

  • Przecież braku w buddyzmie idei Boga osobowego, Boga Stwórcy, Zbawiciela i Prawodawcy nikt z buddystów oraz niebuddystów nie kwestionuje. W buddyzmie człowiek zbawia się sam. Nie istnieje współpraca z Bożą łaską.

    źródło: NKJP: Zięba Maciej OP: Po szkodzie? Przed szkodą? : o Polsce, kapitalizmie i kontemplacji, 1996

    Swedenborg uderza [...] zarówno w katolików, dla których natura ludzka w Chrystusie jest bezgrzeszna, jak w luteranów, którzy głoszą, że człowiek zbawia się wiarą, nie uczynkami, i że może być zbawiony dlatego, że to krew Chrystusa będzie mu poczytana.

    źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Ziemia Ulro, 1977

    Dante był człowiekiem pogranicza włoskiego średniowiecza i renesansu - nie mógł przewidzieć, że ludzkość w następujących po sobie epokach zgotuje sobie ziemskie piekło, daleko bardziej okrutne i wyrafinowane od jego poetyckich projekcji. Jak zatem odczytać współcześnie Dantego? Jak wreszcie zbawiać się poprzez ziemskie piekło?

    źródło: NKJP: (ASZ): Z Jerzym Pankiem - w „Inferno”, Dziennik Polski - Podhale, 2003-03-26

    „Człowiek jest powołany - wywodził na przykład M. Bierdiajew - do bycia twórcą, współpartnerem w Boskim zamyśle tworzenia i budowania świata, a nie tylko do tego by się zbawiać.

    źródło: NKJP: Marian Broda: Historia a eschatologia : studia nad myślą Konstantego Leontjewa i „zagadką Rosji”, 2001

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zbawiam się
    zbawiamy się
    2 os. zbawiasz się
    zbawiacie się
    3 os. zbawia się
    zbawiają się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zbawiałem się
    +(e)m się zbawiał
    zbawiałam się
    +(e)m się zbawiała
    zbawiałom się
    +(e)m się zbawiało
    zbawialiśmy się
    +(e)śmy się zbawiali
    zbawiałyśmy się
    +(e)śmy się zbawiały
    2 os. zbawiałeś się
    +(e)ś się zbawiał
    zbawiałaś się
    +(e)ś się zbawiała
    zbawiałoś się
    +(e)ś się zbawiało
    zbawialiście się
    +(e)ście się zbawiali
    zbawiałyście się
    +(e)ście się zbawiały
    3 os. zbawiał się
    zbawiała się
    zbawiało się
    zbawiali się
    zbawiały się

    bezosobnik: zbawiano się

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę się zbawiał
    będę się zbawiać
    będę się zbawiała
    będę się zbawiać
    będę się zbawiało
    będę się zbawiać
    będziemy się zbawiali
    będziemy się zbawiać
    będziemy się zbawiały
    będziemy się zbawiać
    2 os. będziesz się zbawiał
    będziesz się zbawiać
    będziesz się zbawiała
    będziesz się zbawiać
    będziesz się zbawiało
    będziesz się zbawiać
    będziecie się zbawiali
    będziecie się zbawiać
    będziecie się zbawiały
    będziecie się zbawiać
    3 os. będzie się zbawiał
    będzie się zbawiać
    będzie się zbawiała
    będzie się zbawiać
    będzie się zbawiało
    będzie się zbawiać
    będą się zbawiali
    będą się zbawiać
    będą się zbawiały
    będą się zbawiać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zbawiajmy się
    2 os. zbawiaj się
    zbawiajcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zbawiałbym się
    bym się zbawiał
    zbawiałabym się
    bym się zbawiała
    zbawiałobym się
    bym się zbawiało
    zbawialibyśmy się
    byśmy się zbawiali
    zbawiałybyśmy się
    byśmy się zbawiały
    2 os. zbawiałbyś się
    byś się zbawiał
    zbawiałabyś się
    byś się zbawiała
    zbawiałobyś się
    byś się zbawiało
    zbawialibyście się
    byście się zbawiali
    zbawiałybyście się
    byście się zbawiały
    3 os. zbawiałby się
    by się zbawiał
    zbawiałaby się
    by się zbawiała
    zbawiałoby się
    by się zbawiało
    zbawialiby się
    by się zbawiali
    zbawiałyby się
    by się zbawiały

    bezosobnik: zbawiano by się

    bezokolicznik: zbawiać się

    imiesłów przysłówkowy współczesny: zbawiając się

    gerundium: zbawianie się

    imiesłów przymiotnikowy czynny: zbawiający się

    odpowiednik aspektowy: zbawić się

  • Rzosobowy + zbawiać się +
    (CZYMŚ)
  • Zob. zbawić

CHRONOLOGIZACJA:
XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł
Data ostatniej modyfikacji: 28.05.2024