-
1.
pot. zastrzelić kogoś na czyjś rozkaz bądź wykonując wyrok -
[rosstszelić] lub pot. [rossczszelić], lub pot. [roszczszelić]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
więzienie i kara -
synonimy: rozstrzelać
hiperonimy: zastrzelić
-
Dopiero po wojnie dowiedziała się, że w domu i sklepie wujka był skład broni i ważny punkt kontaktowy AK, a on sam był jednym z dowódców na Starówce. Zginął bez śladu. Podobno rozstrzelony pod Halą Mirowską.
źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
Dzieci te opowiadały, że widziały, jak jeńcy wojenni za miastem kopią rowy. Wszyscy zrozumieli, co to znaczy. [...] wyłapali 1000-1500 Żydów. Tych wyprowadzili za miasto, do przygotowanych rowów (do tych widzianych przez dzieci), i tam ich rozstrzelili.
źródło: NKJP: Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko: Ludobójstwo, 2000 (books.google.pl)
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozstrzelę
rozstrzelimy
2 os. rozstrzelisz
rozstrzelicie
3 os. rozstrzeli
rozstrzelą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozstrzeliłem
+(e)m rozstrzelił
rozstrzeliłam
+(e)m rozstrzeliła
rozstrzeliłom
+(e)m rozstrzeliło
rozstrzeliliśmy
+(e)śmy rozstrzelili
rozstrzeliłyśmy
+(e)śmy rozstrzeliły
2 os. rozstrzeliłeś
+(e)ś rozstrzelił
rozstrzeliłaś
+(e)ś rozstrzeliła
rozstrzeliłoś
+(e)ś rozstrzeliło
rozstrzeliliście
+(e)ście rozstrzelili
rozstrzeliłyście
+(e)ście rozstrzeliły
3 os. rozstrzelił
rozstrzeliła
rozstrzeliło
rozstrzelili
rozstrzeliły
bezosobnik: rozstrzelono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozstrzelmy
2 os. rozstrzel
rozstrzelcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozstrzeliłbym
bym rozstrzelił
rozstrzeliłabym
bym rozstrzeliła
rozstrzeliłobym
bym rozstrzeliło
rozstrzelilibyśmy
byśmy rozstrzelili
rozstrzeliłybyśmy
byśmy rozstrzeliły
2 os. rozstrzeliłbyś
byś rozstrzelił
rozstrzeliłabyś
byś rozstrzeliła
rozstrzeliłobyś
byś rozstrzeliło
rozstrzelilibyście
byście rozstrzelili
rozstrzeliłybyście
byście rozstrzeliły
3 os. rozstrzeliłby
by rozstrzelił
rozstrzeliłaby
by rozstrzeliła
rozstrzeliłoby
by rozstrzeliło
rozstrzeliliby
by rozstrzelili
rozstrzeliłyby
by rozstrzeliły
bezosobnik: rozstrzelono by
bezokolicznik: rozstrzelić
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
rozstrzeliwszy
gerundium: rozstrzelenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozstrzelenie
rozstrzelenia
D. rozstrzelenia
rozstrzeleń
C. rozstrzeleniu
rozstrzeleniom
B. rozstrzelenie
rozstrzelenia
N. rozstrzeleniem
rozstrzeleniami
Ms. rozstrzeleniu
rozstrzeleniach
W. rozstrzelenie
rozstrzelenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: rozstrzelony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. rozstrzelony
rozstrzelony
rozstrzelony
rozstrzelone
rozstrzelona
D. rozstrzelonego
rozstrzelonego
rozstrzelonego
rozstrzelonego
rozstrzelonej
C. rozstrzelonemu
rozstrzelonemu
rozstrzelonemu
rozstrzelonemu
rozstrzelonej
B. rozstrzelonego
rozstrzelonego
rozstrzelony
rozstrzelone
rozstrzeloną
N. rozstrzelonym
rozstrzelonym
rozstrzelonym
rozstrzelonym
rozstrzeloną
Ms. rozstrzelonym
rozstrzelonym
rozstrzelonym
rozstrzelonym
rozstrzelonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. rozstrzeleni
rozstrzeleni
rozstrzelone
rozstrzelone
D. rozstrzelonych
rozstrzelonych
rozstrzelonych
rozstrzelonych
C. rozstrzelonym
rozstrzelonym
rozstrzelonym
rozstrzelonym
B. rozstrzelonych
rozstrzelonych
rozstrzelonych
rozstrzelone
N. rozstrzelonymi
rozstrzelonymi
rozstrzelonymi
rozstrzelonymi
Ms. rozstrzelonych
rozstrzelonych
rozstrzelonych
rozstrzelonych
odpowiednik aspektowy: rozstrzeliwać
-
+ rozstrzelić + KOGO -
-
+ rozstrzelić + KOGO