-
w sposób świadczący o czyjejś inteligencji
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną
-
- inteligentnie i dowcipnie, inteligentnie i z wdziękiem
- inteligentnie mówić, porozmawiać, powiedzieć, stwierdzić, zauważyć; wyglądać; napisany, pomyślany, prowadzony, skonstruowany
- inteligentnie dowcipny
-
|
Mac Kinley zaczepia mnie, że podobno miałem bardzo interesującą dyskusję z Vilbertem o Schopenhauerze i że on, Mac Kinley, cieszy się bardzo, że jest jeszcze ktoś w obozie, z kim można inteligentnie porozmawiać.
źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1995
|
|
Ludzie po dwóch, trzech latach studiów nie potrafią inteligentnie streścić tekstu, nie potrafią też pisać.
źródło: NKJP: Jerzy Wertenstein-Żuławski: Gazeta Wyborcza, 1993-12-10
|
|
Ludzie wyglądający miło i inteligentnie, dobrze ubrani, na oko zdrowi i przytomni, w pierwszych słowach przyznają się do ponurej, wstydliwej przeszłości.
źródło: NKJP: Anna Dodziuk, Włodzimierz Kamecki: Wyjść z matni, 1994
|
|
Mickiewicz rozumu nie cenił, w duchy nocne wierzył, trzeba więc całą jego filozofię inaczej, inteligentniej, zbadać.
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Ziemia Ulro, 1994
|
-
-
CHRONOLOGIZACJA:
SJPWar: inteligientnie
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 19.05.2009