próżniak
-
książk. pejorat. osoba, która nie ma chęci do działania i trwanie w bezczynności sprawia jej przyjemność
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
Sam nie należę do próżniaków, myślę, że pracuję dużo.
źródło: NKJP: Kazimierz Kowalski: Zapomniana Zofia Naukowska, Trybuna Śląska, 2001-06-15
Zbankrutowany próżniak, żyjący z łaski przyjaciół, jest w Polsce zjawiskiem pospolitym. Rzadko się jednak zdarza, aby taki próżniak zachowywał niezależność sądu i poczucie własnej godności.
źródło: NKJP: Zbigniew Raszewski: Raptularz (1965-67), 1967
Przyznaj się, Zacny Czytelniku, że chowając do portfela kupon totka, liczysz po cichu, iż być może już jutro, miast pędzić bladym świtem do pracy, zaczniesz szczęśliwy żywot próżniaka.
źródło: NKJP: Hazardziści, Dziennik Polski, 2002-11-16
To próżniaki narzekają i będą narzekać, i nawet jak do Ameryki pojadą, to nic im nie pomoże. [...] teraz to ludzie chcą się nie narobić, a mieć.
źródło: NKJP: Jolanta Koral: Mieć, żeby być, Gazeta Wyborcza, 1993-04-23
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. próżniak
próżniacy
ndepr próżniaki
depr D. próżniaka
próżniaków
C. próżniakowi
próżniakom
B. próżniaka
próżniaków
N. próżniakiem
próżniakami
Ms. próżniaku
próżniakach
W. próżniaku
próżniacy
ndepr próżniaki
depr -
Zob. próżny