pracuś
-
pot. człowiek, który nadzwyczaj sumiennie i chętnie wykonuje swoją pracę
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
Ja nigdy nie byłem pracusiem i nie rwałem się do pracy, kiedy nie musiałem.
źródło: NKJP: A.Fidrysiak: Do dziś nie pozbyłem się tęsknoty za Leśniewem..., Tygodnik Ciechanowski, 2006-07-01
Na razie poznałem ją jako wyjątkowego pracusia, który nawet noce zarywa, żeby sporządzić umowę sprzedaży.
źródło: NKJP: Internet
Obecnie studenci dzienni są pracusiami i niejednokrotnie już od pierwszego roku rozpoczynają zarobkowanie.
źródło: NKJP: Internet
Proponowali mi to i owo, ale nie jestem takim pracusiem. To znaczy jestem pracowity, ale nie będę wydawał co pół roku płyty [...].
źródło: NKJP: Katarzyna Janiszewska: T.Love żyje!, Gazeta Krakowska, 2006-02-10
Anna Rybicka to największy pracuś jakiego spotkałem. Często trzeba ją wyganiać z treningów, bo najchętniej ćwiczyłaby non stop.
źródło: NKJP: Grzegorz Mikuła: Uroda, wdzięk, gracja, Trybuna Śląska, 2000-12-01
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pracuś
pracusie
ndepr pracusie
depr D. pracusia
pracusiów
C. pracusiowi
pracusiom
B. pracusia
pracusiów
N. pracusiem
pracusiami
Ms. pracusiu
pracusiach
W. pracusiu
pracusie
ndepr pracusie
depr -
Zob. praca , pracować