wybaczać - Wielki słownik języka polskiego PAN

przestawać gniewać się na kogoś za to, co zrobił złego, i odstępować od zamiaru ukarania go

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

przebaczać

	Tym razem ci jeszcze wybaczam. źródło: KWSJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1979
	Żona znanego aktora kilka razy wybaczała mu zdrady. źródło: KWSJP: Katarzyna Borkowska, Ewa Klepacka-Gryz: Tyle razy wybaczałam zdradę, Naj, 2003, nr 38
	Są to może jedyne chwile w roku, kiedy ludzie na wsi naprawdę wybaczają sobie krzywdy, chcą żyć z sobą w zgodzie. źródło: KWSJP: Henryk Worcell: Widzę stąd Sudety, 1959
	Wybaczała swojemu mężowi, że ją zaniedbuje dla pracy naukowej, że wraca z zakładu późno w nocy, że ją wyrywa ze snu, żeby opowiedzieć o pasjonujących go doświadczeniach. źródło: KWSJP: Grzegorz Fedorowski: Ludwik Hirszfeld, 1985
	Skoro domagasz się odpowiedzi, czy Ci wybaczam, że zatelefonowałaś wtedy do Saszy, mogę Ci tylko odpowiedzieć: Tak. Wybaczam Ci, a nawet więcej, jestem Ci wdzięczna. źródło: KWSJP: Maria Nurowska: Rosyjski kochanek, 1996

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wybaczałem +(e)m wybaczał	wybaczałam +(e)m wybaczała	wybaczałom +(e)m wybaczało	wybaczaliśmy +(e)śmy wybaczali	wybaczałyśmy +(e)śmy wybaczały
2 os.	wybaczałeś +(e)ś wybaczał	wybaczałaś +(e)ś wybaczała	wybaczałoś +(e)ś wybaczało	wybaczaliście +(e)ście wybaczali	wybaczałyście +(e)ście wybaczały
3 os.	wybaczał	wybaczała	wybaczało	wybaczali	wybaczały

bezosobnik: wybaczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wybaczał będę wybaczać	będę wybaczała będę wybaczać	będę wybaczało będę wybaczać	będziemy wybaczali będziemy wybaczać	będziemy wybaczały będziemy wybaczać
2 os.	będziesz wybaczał będziesz wybaczać	będziesz wybaczała będziesz wybaczać	będziesz wybaczało będziesz wybaczać	będziecie wybaczali będziecie wybaczać	będziecie wybaczały będziecie wybaczać
3 os.	będzie wybaczał będzie wybaczać	będzie wybaczała będzie wybaczać	będzie wybaczało będzie wybaczać	będą wybaczali będą wybaczać	będą wybaczały będą wybaczać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wybaczajmy
2 os.	wybaczaj	wybaczajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wybaczałbym bym wybaczał	wybaczałabym bym wybaczała	wybaczałobym bym wybaczało	wybaczalibyśmy byśmy wybaczali	wybaczałybyśmy byśmy wybaczały
2 os.	wybaczałbyś byś wybaczał	wybaczałabyś byś wybaczała	wybaczałobyś byś wybaczało	wybaczalibyście byście wybaczali	wybaczałybyście byście wybaczały
3 os.	wybaczałby by wybaczał	wybaczałaby by wybaczała	wybaczałoby by wybaczało	wybaczaliby by wybaczali	wybaczałyby by wybaczały

bezosobnik: wybaczano by

bezokolicznik: wybaczać

imiesłów przysłówkowy współczesny:

wybaczając

gerundium: wybaczanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wybaczający

imiesłów przymiotnikowy bierny: wybaczany

odpowiednik aspektowy: wybaczyć

Rz_osobowy	+	wybaczać	+	KOMU + (CO)
Rz_osobowy	+	wybaczać	+	KOMU + że ZDANIE

Zob. wybaczyć, baczyć