rozgniewać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

okazać w sposób gwałtowny uczucie niezadowolenia lub wzburzenia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

zagniewać się

bosman, Bóg, ojciec rozgniewał się; matka, żona rozgniewała się
rozgniewać się na córkę, na dzieci, na ludzi, na podwładnych, na syna, na żołnierzy, na żonę
rozgniewać się o czyjąś głupotę
rozgniewać się za brak wiedzy, za czyjś postępek, za czyjeś wybryki, za czyjeś zachowanie
rozgniewać się na dobre, nie na żarty
rozgniewać się i przekląć kogoś, rozgniewać się i uderzyć

	Miała nadzieję, że Dominika nie rozgniewa się na nią za ten brak wyobraźni. źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Skarb w glinianym naczyniu, 2008
	Jakub rozgniewał się na teścia, że tak zapalczywie go ścigał i przeprowadzając rewizję upokorzył. źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
	Stalin się rozgniewał i dalsze wybryki Żukowa były mu już nie na rękę. źródło: NKJP: Torańska Teresa: Oni, 1985
	- Jak ty do mnie mówisz!? - rozgniewał się królewicz. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód, 2003
	Rozgniewał się na siebie i na swoje głupie przejęzyczenie. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Dżuma w Breslau, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozgniewałem się +(e)m się rozgniewał	rozgniewałam się +(e)m się rozgniewała	rozgniewałom się +(e)m się rozgniewało	rozgniewaliśmy się +(e)śmy się rozgniewali	rozgniewałyśmy się +(e)śmy się rozgniewały
2 os.	rozgniewałeś się +(e)ś się rozgniewał	rozgniewałaś się +(e)ś się rozgniewała	rozgniewałoś się +(e)ś się rozgniewało	rozgniewaliście się +(e)ście się rozgniewali	rozgniewałyście się +(e)ście się rozgniewały
3 os.	rozgniewał się	rozgniewała się	rozgniewało się	rozgniewali się	rozgniewały się

bezosobnik: rozgniewano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozgniewajmy się
2 os.	rozgniewaj się	rozgniewajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozgniewałbym się bym się rozgniewał	rozgniewałabym się bym się rozgniewała	rozgniewałobym się bym się rozgniewało	rozgniewalibyśmy się byśmy się rozgniewali	rozgniewałybyśmy się byśmy się rozgniewały
2 os.	rozgniewałbyś się byś się rozgniewał	rozgniewałabyś się byś się rozgniewała	rozgniewałobyś się byś się rozgniewało	rozgniewalibyście się byście się rozgniewali	rozgniewałybyście się byście się rozgniewały
3 os.	rozgniewałby się by się rozgniewał	rozgniewałaby się by się rozgniewała	rozgniewałoby się by się rozgniewało	rozgniewaliby się by się rozgniewali	rozgniewałyby się by się rozgniewały

bezosobnik: rozgniewano by się

bezokolicznik: rozgniewać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozgniewawszy się

gerundium: rozgniewanie się

rodzaj gramatyczny: dk

ogsł. *orz-gněvati sę

z psł. *gněvati sę

Zob. gniew