gniewać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

odczuwać głębokie niezadowolenie lub wzburzenie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

gniewać się bez powodu
gniewać się na córkę, na dziecko, na syna, na matkę, na męża, na przyjaciółkę, na siostrę, na żonę; na chorobę, na świat, na życie
gniewać się o błahostki, o byle co, o drobnostki, o wszystko
gniewać się za awanturę, za list, za nagłe najście, za obudzenie, za samowolę, za jakieś uwagi

	Niech Pani nie gniewa się na mnie za ten list i wyznanie. źródło: NKJP: Stefan Leder, Witold Leder: Czerwona nić: ze wspomnień i prac rodziny Lederów, 2005
	On już taki jest. Gniewa się na życie, gniewa się na chorobę profesora. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Rosyjski kochanek, 1996
	- Wypraszam sobie grymasy przy stole - gniewa się ojciec. źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Może nie, może tak, 1976
	Łącznik wrócił, powiada, że dowódca straży odmówił pomocy - gniewa się z dowódcą odcinka. źródło: NKJP: U nas, na Hożej, Gazeta Wyborcza, 1994-08-17
	Może byś odwiedził Stopę. Jego gospodarz był usprawiedliwić go, że jest chory, zobacz, co tam z nim. Batura zaczerwienił się. - Proszę pana, ja nie mogę. - Gniewacie się? - Wyrzuciliśmy go z komitetu redakcyjnego i... Batura spuścił głowę. źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	gniewałem się +(e)m się gniewał	gniewałam się +(e)m się gniewała	gniewałom się +(e)m się gniewało	gniewaliśmy się +(e)śmy się gniewali	gniewałyśmy się +(e)śmy się gniewały
2 os.	gniewałeś się +(e)ś się gniewał	gniewałaś się +(e)ś się gniewała	gniewałoś się +(e)ś się gniewało	gniewaliście się +(e)ście się gniewali	gniewałyście się +(e)ście się gniewały
3 os.	gniewał się	gniewała się	gniewało się	gniewali się	gniewały się

bezosobnik: gniewano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się gniewał będę się gniewać	będę się gniewała będę się gniewać	będę się gniewało będę się gniewać	będziemy się gniewali będziemy się gniewać	będziemy się gniewały będziemy się gniewać
2 os.	będziesz się gniewał będziesz się gniewać	będziesz się gniewała będziesz się gniewać	będziesz się gniewało będziesz się gniewać	będziecie się gniewali będziecie się gniewać	będziecie się gniewały będziecie się gniewać
3 os.	będzie się gniewał będzie się gniewać	będzie się gniewała będzie się gniewać	będzie się gniewało będzie się gniewać	będą się gniewali będą się gniewać	będą się gniewały będą się gniewać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		gniewajmy się
2 os.	gniewaj się	gniewajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	gniewałbym się bym się gniewał	gniewałabym się bym się gniewała	gniewałobym się bym się gniewało	gniewalibyśmy się byśmy się gniewali	gniewałybyśmy się byśmy się gniewały
2 os.	gniewałbyś się byś się gniewał	gniewałabyś się byś się gniewała	gniewałobyś się byś się gniewało	gniewalibyście się byście się gniewali	gniewałybyście się byście się gniewały
3 os.	gniewałby się by się gniewał	gniewałaby się by się gniewała	gniewałoby się by się gniewało	gniewaliby się by się gniewali	gniewałyby się by się gniewały

bezosobnik: gniewano by się

bezokolicznik: gniewać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: gniewając się

gerundium: gniewanie się

imiesłów przymiotnikowy czynny: gniewający się

odpowiednik aspektowy: pogniewać się

Zob. gniewać