dokuczać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

być odczuwanym jako coś przykrego i uciążliwego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

synonimy:

dogryzać
dolegać
dopiekać
doskwierać
uwierać

	Osiemdziesięcioletni Józef G. od wielu lat był wdowcem. Dokuczała mu samotność, nie znosił bezczynności. źródło: NKJP: Olgierd Lubelski: Samo życie, Detektyw, 1999, nr 1(149)
	Chcemy naprawić wiaty przed zimą, kiedy opady i wiatr najbardziej dokuczają pasażerom czekającym na autobus. źródło: NKJP: (mał): Wiaty (znowu) do naprawy, Dziennik Łódzki, 2004-08-30
	Latem dokuczają nam przede wszystkim natrętne komary, zwłaszcza, jeśli spędzamy wakacje blisko lasu bądź w okolicy jeziora. źródło: NKJP: XX: Groźne żądła, Trybuna Śląska, 2002-06-28
	Przykry zapach unoszący się nad wysypiskiem śmieci przestał dokuczać mieszkańcom. źródło: NKJP: (RS): Na razie nie śmierdzi, Słowo Polskie, 2005-07-26

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dokuczałem +(e)m dokuczał	dokuczałam +(e)m dokuczała	dokuczałom +(e)m dokuczało	dokuczaliśmy +(e)śmy dokuczali	dokuczałyśmy +(e)śmy dokuczały
2 os.	dokuczałeś +(e)ś dokuczał	dokuczałaś +(e)ś dokuczała	dokuczałoś +(e)ś dokuczało	dokuczaliście +(e)ście dokuczali	dokuczałyście +(e)ście dokuczały
3 os.	dokuczał	dokuczała	dokuczało	dokuczali	dokuczały

bezosobnik: dokuczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę dokuczał będę dokuczać	będę dokuczała będę dokuczać	będę dokuczało będę dokuczać	będziemy dokuczali będziemy dokuczać	będziemy dokuczały będziemy dokuczać
2 os.	będziesz dokuczał będziesz dokuczać	będziesz dokuczała będziesz dokuczać	będziesz dokuczało będziesz dokuczać	będziecie dokuczali będziecie dokuczać	będziecie dokuczały będziecie dokuczać
3 os.	będzie dokuczał będzie dokuczać	będzie dokuczała będzie dokuczać	będzie dokuczało będzie dokuczać	będą dokuczali będą dokuczać	będą dokuczały będą dokuczać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dokuczajmy
2 os.	dokuczaj	dokuczajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dokuczałbym bym dokuczał	dokuczałabym bym dokuczała	dokuczałobym bym dokuczało	dokuczalibyśmy byśmy dokuczali	dokuczałybyśmy byśmy dokuczały
2 os.	dokuczałbyś byś dokuczał	dokuczałabyś byś dokuczała	dokuczałobyś byś dokuczało	dokuczalibyście byście dokuczali	dokuczałybyście byście dokuczały
3 os.	dokuczałby by dokuczał	dokuczałaby by dokuczała	dokuczałoby by dokuczało	dokuczaliby by dokuczali	dokuczałyby by dokuczały

bezosobnik: dokuczano by

bezokolicznik: dokuczać

imiesłów przysłówkowy współczesny: dokuczając

gerundium: dokuczanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: dokuczający

odpowiednik aspektowy: dokuczyć

Rz_nieosobowy

+

dokuczać

+

KOMU

Zob. dokuczyć