cieć

  • pot.  mężczyzna, którego praca polega na pilnowaniu porządku w budynku lub na jakimś terenie
  • Wyraz bywa uznawany za pogardliwy.

  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Praca

    zawody

  • synonimy:  dozorca
    stróż
  • Na wartowni cieć spał odchylony na krześle do tyłu.

    źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997

    Zignorowałem kartkę DZIENNIKARZOM WSTĘP WZBRONIONY na drzwiach, wlazłem do środka i przekupiłem ciecia, żeby móc się pokręcić po budynku.

    źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Domofon, 2005

    Gdy nikogo z radzieckich gospodarzy nie było, polski cieć za umiarkowaną opłatą pokazywał ciekawym wielkiego świata radziecki piwniczny barek.

    źródło: NKJP: Gazeta Wyborcza, 1995-06-02

    W styczniu 1907 roku śnieg zasypał całą Łódź. Na Piotrkowskiej, pod bramami, uwijali się ciecie, próbując przemóc zimę.

    źródło: NKJP: Gazeta Wyborcza, 1998-11-20

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. cieć
    ciecie
    D. ciecia
    cieci
    cieciów
    C. cieciowi
    cieciom
    B. ciecia
    cieci
    cieciów
    N. cieciem
    cieciami
    Ms. cieciu
    cieciach
    W. cieciu
    ciecie
  • może st.pol. cieść 'ojciec żony'

CHRONOLOGIZACJA:
1900, Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 02.04.2015