-
3.
osoba, która żyje w samotności i stroni od ludzi -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
- Pustelnikiem jestem z wyboru. Lekarzem z przypadku, jeżeli przyjąć, że przypadek w ogóle istnieje.
źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Podróż ludzi księgi, 1993
Przy którymś z kolei kieliszku biznesmen zwierzył się, że wiedzie żywot pustelnika od czasu, gdy małżonka postanowiła go rzucić.
źródło: NKJP: Waldemar Borzestowski: Bulterier Samson i ja, 2008
Zdaje się, że uważa mnie pani za pustelnika, który kontaktuje się ze światem jedynie podczas zabiegów w szpitalu lub zajęć ze studentami.
źródło: NKJP: Justyna Sola-Stańczyk: Nerka i ja, Gazeta Wyborcza - Magazyn, 1996-07-26
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pustelnik
pustelnicy
ndepr pustelniki
depr D. pustelnika
pustelników
C. pustelnikowi
pustelnikom
B. pustelnika
pustelników
N. pustelnikiem
pustelnikami
Ms. pustelniku
pustelnikach
W. pustelniku
pustelnicy
ndepr pustelniki
depr -
st.czes. pústedlník/pústenník/pústeník/pústevník 'człowiek żyjący w odosobnieniu z pobudek religijnych'