Co komu pisane, to go nie minie

Wbrew powiedzeniu, że „co komu pisane, to go nie minie”, przeznaczenie nie jest ślepym losem, który spełniałby się niezależnie od tego, co człowiek robi.

źródło: Internet

Nie było gdzie wysuszyć przemokłego ubrania ani ogrzać się trochę. Dróżnik nie wpuszczał za próg. „Jednemu pozwolę, to każdy zechce - mówił. - A was tu tyle luda, że strach”. - „Powyzdychamy z zimna”. - „Ano, co komu pisane - odpowiadał. - Zresztą od deszczu nikt nie umarł. Od mrozu to co innego. A do zimy daleko”.

źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1996

Autor [...] oprowadza czytelnika po domach mniej lub bardziej mieszczańskich, doprowadzając wreszcie do szczęśliwego finału, co tylko dowodzi, że co komu pisane, to go nie ominie.

źródło: NKJP: Idź nadobna dziewico, idź siać rutkę, prasa, 1999