rewanżować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

odpowiadać na skierowane wobec siebie działanie, zachowanie lub uczucie własnym działaniem, zachowaniem lub uczuciem

[rewanżować się] lub [rewãżować się]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

odpłacać się
odwzajemniać się

	Staramy się wspierać policję [...], za to policja rewanżuje się nam świetnymi wynikami. źródło: NKJP: (JH): Mechaniczne konie policji, Dziennik Zachodni, 2006-01-25
	[...] kongresmani rewanżują się swoim korporacyjnym sponsorom niezliczonymi ulgami podatkowymi, tysiącami poprawek do ustaw przewidującymi nakłady na lokalne inwestycje i kosztownymi programami socjalnymi [...]. źródło: NKJP: Tomasz Zalewski: Żelazny Tom i szeryfowie, Polityka, 2005-10-15
	Za oblanie wodą dziewczęta rewanżowały się pisanką. źródło: NKJP: Zwyczaje, zwyczaje, Dziennik Polski, 2003-04-19
	Niewiasty mogły rewanżować się swoim prześladowcom już na drugi dzień [...]. źródło: NKJP: Internet
	W ostatecznym rozrachunku lepsi okazali się piłkarze „Victorii” i to oni zainkasowali trzy punkty, rewanżując się kolegom z Odolanowa za porażkę w rundzie jesiennej na stadionie w Ostrzeszowie. źródło: NKJP: (AW): Kolejne zwycięstwo Victorii Ostrzeszów, Czas Ostrzeszowski, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rewanżowałem się +(e)m się rewanżował	rewanżowałam się +(e)m się rewanżowała	rewanżowałom się +(e)m się rewanżowało	rewanżowaliśmy się +(e)śmy się rewanżowali	rewanżowałyśmy się +(e)śmy się rewanżowały
2 os.	rewanżowałeś się +(e)ś się rewanżował	rewanżowałaś się +(e)ś się rewanżowała	rewanżowałoś się +(e)ś się rewanżowało	rewanżowaliście się +(e)ście się rewanżowali	rewanżowałyście się +(e)ście się rewanżowały
3 os.	rewanżował się	rewanżowała się	rewanżowało się	rewanżowali się	rewanżowały się

bezosobnik: rewanżowano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się rewanżował będę się rewanżować	będę się rewanżowała będę się rewanżować	będę się rewanżowało będę się rewanżować	będziemy się rewanżowali będziemy się rewanżować	będziemy się rewanżowały będziemy się rewanżować
2 os.	będziesz się rewanżował będziesz się rewanżować	będziesz się rewanżowała będziesz się rewanżować	będziesz się rewanżowało będziesz się rewanżować	będziecie się rewanżowali będziecie się rewanżować	będziecie się rewanżowały będziecie się rewanżować
3 os.	będzie się rewanżował będzie się rewanżować	będzie się rewanżowała będzie się rewanżować	będzie się rewanżowało będzie się rewanżować	będą się rewanżowali będą się rewanżować	będą się rewanżowały będą się rewanżować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rewanżujmy się
2 os.	rewanżuj się	rewanżujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rewanżowałbym się bym się rewanżował	rewanżowałabym się bym się rewanżowała	rewanżowałobym się bym się rewanżowało	rewanżowalibyśmy się byśmy się rewanżowali	rewanżowałybyśmy się byśmy się rewanżowały
2 os.	rewanżowałbyś się byś się rewanżował	rewanżowałabyś się byś się rewanżowała	rewanżowałobyś się byś się rewanżowało	rewanżowalibyście się byście się rewanżowali	rewanżowałybyście się byście się rewanżowały
3 os.	rewanżowałby się by się rewanżował	rewanżowałaby się by się rewanżowała	rewanżowałoby się by się rewanżowało	rewanżowaliby się by się rewanżowali	rewanżowałyby się by się rewanżowały

bezosobnik: rewanżowano by się

bezokolicznik: rewanżować się

imiesłów przysłówkowy współczesny: rewanżując się

gerundium: rewanżowanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: rewanżujący się

odpowiednik aspektowy: zrewanżować się

+

rewanżować się

+

(KOMU) + (CZYM) + (za CO)

z fr. se revencher

Nie można wykluczyć pośrednictwa niem. sich revanchieren