zamącić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zakłócić normalny lub dobry stan

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

zakłócić

	Teraz jednak nic nie jest w stanie zamącić jego dobrego nastroju, jego poczucia własnej mocy. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Miraż miłości, miraż śmierci, 2001
	W celi panowało milczenie, takie samo milczenie musiało panować w sąsiednich, gdyż żaden szmer nie zamącił spokoju prócz miarowego kapania wody za ścianą - i tak mijały godziny. źródło: NKJP: Włodzimierz Odojewski: Kwarantanna, 2009
	Uspokojono sprawy wyznaniowe, które zamąciły początek panowania Stanisława Augusta i odrodziły się na początku Sejmu Czteroletniego w związku z oskarżaniem duchowieństwa prawosławnego i unickiego o podburzanie do buntu chłopów ukraińskich. źródło: NKJP: Urszula Augustyniak: Historia Polski 1572-1795, 2008
	Początkowo zdawało się, że nic im nie zamąci szczęścia. źródło: Internet: mbp.cieszanow.eu
	Dla mnie, po półrocznym już pobycie w Mielcu, była to dopiero druga okazja odwiedzenia domu w Gdyni i krótkiego spotkania się z najbliższymi. Niestety, tę radość zamąciła porażka - co najgorsze, poniesiona w tak kiepskim stylu... Cały zespół zagrał fatalnie. źródło: NKJP: Smutny powrót, Dziennik Polski, 2001-01-30

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zamąciłem +(e)m zamącił	zamąciłam +(e)m zamąciła	zamąciłom +(e)m zamąciło	zamąciliśmy +(e)śmy zamącili	zamąciłyśmy +(e)śmy zamąciły
2 os.	zamąciłeś +(e)ś zamącił	zamąciłaś +(e)ś zamąciła	zamąciłoś +(e)ś zamąciło	zamąciliście +(e)ście zamącili	zamąciłyście +(e)ście zamąciły
3 os.	zamącił	zamąciła	zamąciło	zamącili	zamąciły

bezosobnik: zamącono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zamąćmy
2 os.	zamąć	zamąćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zamąciłbym bym zamącił	zamąciłabym bym zamąciła	zamąciłobym bym zamąciło	zamącilibyśmy byśmy zamącili	zamąciłybyśmy byśmy zamąciły
2 os.	zamąciłbyś byś zamącił	zamąciłabyś byś zamąciła	zamąciłobyś byś zamąciło	zamącilibyście byście zamącili	zamąciłybyście byście zamąciły
3 os.	zamąciłby by zamącił	zamąciłaby by zamąciła	zamąciłoby by zamąciło	zamąciliby by zamącili	zamąciłyby by zamąciły

bezosobnik: zamącono by

bezokolicznik: zamącić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zamąciwszy

gerundium: zamącenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zamącony

+

zamącić

+

CO

Zob. mącić