specjalnie II

I
  • to, o czym mowa, ma daną cechę w stopniu nie większym niż w innych sytuacjach tego typu
  • wykładnik stopnia cechy

  • Kaczor przez tydzień nosił bandaże na rękach, no ale wtedy jeszcze nigdzie nie pracował, więc ręce nie były mu specjalnie potrzebne.

    źródło: NKJP: Krzysztof Varga: Chłopaki nie płaczą, 1996

    Słuchał okrzyków na swoją cześć nie bez przyjemności, bo każdy to przecież lubi, ale specjalnie mu na nich nie zależało.

    źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1997

    Zgoda, pewnie nie jestem specjalnie mądra, ale z drugiej strony - nigdy dotąd nie zachowywałam się tak dziwnie.

    źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Może nie, może tak, 1995

    I nie czuła się jakoś specjalnie pokrzywdzona przez los, rozumiała, że zawsze jest coś za coś, że trzeba wybierać, ona wybrała miłość.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy. Piołun, 1993

    To nie jest specjalnie dziwne.

    źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1995

  • część mowy: operator metapredykatywny

    podklasa: operator gradacji

  • specjalnie_
    w Zd. neg.
    Przym., Przysł., Cz. - stan rzeczy, cecha
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie: z Licz.
    szyk: stały: antepozycja
  • Od: specjalny

CHRONOLOGIZACJA:
ISJP
PSWP
Data ostatniej modyfikacji: 30.03.2015