trwożyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. odczuwać strach lub niepokój z powodu niekorzystnej rzeczy, która może się zdarzyć

[trfożyć śe]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	Nie bój się, kochanie, nie trwóż się - ja przeprowadzę śledztwo delikatnie, nawet tego nie zauważy. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Tango dla trojga, 2009
	Co ważne - nikt się nie musi trwożyć o przyszłość szkoły. źródło: NKJP: Zapomnieć o staruszce, Dziennik Polski, 2001-02-16
	Nie trwóż się o nas, same damy sobie radę. źródło: NKJP: Internet
	Trwożyliśmy się z Pawłem na myśl o roju strzał, ościeniach włóczni przebijających serce, mięsożernych roślinach, ale płynęliśmy. źródło: NKJP: Bohdan Sławiński: Królowa Tiramisu, 2008
	Wiele lat minęło, odkąd przemawiałeś do mnie ostatni raz - prosił. - Nie trwożę się tym, boś wieczny, a tysiąc lat przed oczyma Twymi są jako jeden dzień ludzki... źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	trwożyłem się +(e)m się trwożył	trwożyłam się +(e)m się trwożyła	trwożyłom się +(e)m się trwożyło	trwożyliśmy się +(e)śmy się trwożyli	trwożyłyśmy się +(e)śmy się trwożyły
2 os.	trwożyłeś się +(e)ś się trwożył	trwożyłaś się +(e)ś się trwożyła	trwożyłoś się +(e)ś się trwożyło	trwożyliście się +(e)ście się trwożyli	trwożyłyście się +(e)ście się trwożyły
3 os.	trwożył się	trwożyła się	trwożyło się	trwożyli się	trwożyły się

bezosobnik: trwożono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się trwożył będę się trwożyć	będę się trwożyła będę się trwożyć	będę się trwożyło będę się trwożyć	będziemy się trwożyli będziemy się trwożyć	będziemy się trwożyły będziemy się trwożyć
2 os.	będziesz się trwożył będziesz się trwożyć	będziesz się trwożyła będziesz się trwożyć	będziesz się trwożyło będziesz się trwożyć	będziecie się trwożyli będziecie się trwożyć	będziecie się trwożyły będziecie się trwożyć
3 os.	będzie się trwożył będzie się trwożyć	będzie się trwożyła będzie się trwożyć	będzie się trwożyło będzie się trwożyć	będą się trwożyli będą się trwożyć	będą się trwożyły będą się trwożyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		trwóżmy się
2 os.	trwóż się	trwóżcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	trwożyłbym się bym się trwożył	trwożyłabym się bym się trwożyła	trwożyłobym się bym się trwożyło	trwożylibyśmy się byśmy się trwożyli	trwożyłybyśmy się byśmy się trwożyły
2 os.	trwożyłbyś się byś się trwożył	trwożyłabyś się byś się trwożyła	trwożyłobyś się byś się trwożyło	trwożylibyście się byście się trwożyli	trwożyłybyście się byście się trwożyły
3 os.	trwożyłby się by się trwożył	trwożyłaby się by się trwożyła	trwożyłoby się by się trwożyło	trwożyliby się by się trwożyli	trwożyłyby się by się trwożyły

bezosobnik: trwożono by się

bezokolicznik: trwożyć się

imiesłów przysłówkowy współczesny: trwożąc się

gerundium: trwożenie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: trwożący się

odpowiednik aspektowy: zatrwożyć się

	+	trwożyć się	+	(CZYM)
	+	trwożyć się	+	(o KOGO/CO)

Zob. trwoga