zatrwożyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. odczuć strach lub niepokój z powodu niekorzystnej rzeczy, która może się zdarzyć

[zatrfożyć śe]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	Chłopcy byli naprawdę wstrząśnięci, gdy ujrzeli, jak podpaliliśmy wiązkę słomy za pomocą odpowiednio skierowanych słonecznych promieni. W pierwszej chwili zatrwożyli się, przypisując owo zjawisko czarom [...]. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
	X wypłynął tak daleko w morze, że stanowił z brzegu mały punkcik. Aż się o niego zatrwożono. źródło: NKJP: Piłka, narty, kajaki, Dziennik Polski, 1999-06-17
	Po przestudiowaniu tych depesz Gestapo zatrwożyło się obfitością i dokładnością informacji posiadanych przez wywiad AK. źródło: NKJP: Kazimierz Osmecki Iranek: Powołanie i przeznaczenie: wspomnienia oficera Komendy Głównej AK, 2004
	Na trybunach zapanowała ogromna radość. Jednak już po minucie kibice mocno się zatrwożyli, gdy mocnym strzałem z linii pola karnego popisał się Rafał Dróżdż. źródło: NKJP: mm: II liga uratowana, Express Ilustrowany, 2001-06-18
	Król skinął i mędrcy usłyszeli stalowy krok siepaczy, którzy otoczyli ich u stóp tronu, a ich obnażone miecze błyszczały jak płomień. Zatrwożyli się i trącali łokciami, żaden bowiem nie chciał się narazić na gniew królewski i nadstawić głowy pod katowski cios. źródło: NKJP: Stanisław Lem: Bajki robotów, 1964

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zatrwożyłem się +(e)m się zatrwożył	zatrwożyłam się +(e)m się zatrwożyła	zatrwożyłom się +(e)m się zatrwożyło	zatrwożyliśmy się +(e)śmy się zatrwożyli	zatrwożyłyśmy się +(e)śmy się zatrwożyły
2 os.	zatrwożyłeś się +(e)ś się zatrwożył	zatrwożyłaś się +(e)ś się zatrwożyła	zatrwożyłoś się +(e)ś się zatrwożyło	zatrwożyliście się +(e)ście się zatrwożyli	zatrwożyłyście się +(e)ście się zatrwożyły
3 os.	zatrwożył się	zatrwożyła się	zatrwożyło się	zatrwożyli się	zatrwożyły się

bezosobnik: zatrwożono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zatrwóżmy się
2 os.	zatrwóż się	zatrwóżcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zatrwożyłbym się bym się zatrwożył	zatrwożyłabym się bym się zatrwożyła	zatrwożyłobym się bym się zatrwożyło	zatrwożylibyśmy się byśmy się zatrwożyli	zatrwożyłybyśmy się byśmy się zatrwożyły
2 os.	zatrwożyłbyś się byś się zatrwożył	zatrwożyłabyś się byś się zatrwożyła	zatrwożyłobyś się byś się zatrwożyło	zatrwożylibyście się byście się zatrwożyli	zatrwożyłybyście się byście się zatrwożyły
3 os.	zatrwożyłby się by się zatrwożył	zatrwożyłaby się by się zatrwożyła	zatrwożyłoby się by się zatrwożyło	zatrwożyliby się by się zatrwożyli	zatrwożyłyby się by się zatrwożyły

bezosobnik: zatrwożono by się

bezokolicznik: zatrwożyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zatrwożywszy się

	+	zatrwożyć się	+	(CZYM)
	+	zatrwożyć się	+	(o KOGO/CO)

Zob. trwoga