konfundować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. powodować, że ktoś czuje się zakłopotany

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

deprymować
mieszać
peszyć
zawstydzać

	Egzaminatorzy mogli, oczywiście, za pomocą paru dodatkowych pytań zdemaskować brak wiadomości u swoich słuchaczek, ale [...] nie usiłowali wcale konfundować egzaminowanych, przeciwnie, starali się zaliczyć egzamin jak najpomyślniej i jak najszybciej. źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: Krąg pierwszy, 1996
	10 lat temu przyjęliśmy nazwę „DFF Corporate”. Każdy nas pytał, co oznacza ten skrót, ale ponieważ my sami nie wiedzieliśmy, co było dosyć konfundujące, poprosiliśmy naszych copywriterów, żeby wymyślili jakąś nazwę, która byłaby rozwinięciem tego skrótu. źródło: NKJP: emka: Prezes agencji reklamowej DougFaberFamily: Strateg doskonały, Dlaczego?, 2009-08-14
	Niegdyś [...] przyroda miała jedną mowę i materia wszędzie była jednakowa - piękna w swej eleganckiej, rozżarzonej symetrii. Jednak w ciągu eonów przekształciła się i rozproszyła we Wszechświecie pod wieloma postaciami, konfundując tych, którzy żyją na zwyczajnej planecie krążącej wokół przeciętnej gwiazdy. źródło: NKJP: Leon Lederman, Dick Teresi: Na tropie boskiej cząstki, Wiedza i Życie, 1996
	Konfundują nas różnymi zaskakującymi chwytami erystycznymi. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	konfundowałem +(e)m konfundował	konfundowałam +(e)m konfundowała	konfundowałom +(e)m konfundowało	konfundowaliśmy +(e)śmy konfundowali	konfundowałyśmy +(e)śmy konfundowały
2 os.	konfundowałeś +(e)ś konfundował	konfundowałaś +(e)ś konfundowała	konfundowałoś +(e)ś konfundowało	konfundowaliście +(e)ście konfundowali	konfundowałyście +(e)ście konfundowały
3 os.	konfundował	konfundowała	konfundowało	konfundowali	konfundowały

bezosobnik: konfundowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę konfundował będę konfundować	będę konfundowała będę konfundować	będę konfundowało będę konfundować	będziemy konfundowali będziemy konfundować	będziemy konfundowały będziemy konfundować
2 os.	będziesz konfundował będziesz konfundować	będziesz konfundowała będziesz konfundować	będziesz konfundowało będziesz konfundować	będziecie konfundowali będziecie konfundować	będziecie konfundowały będziecie konfundować
3 os.	będzie konfundował będzie konfundować	będzie konfundowała będzie konfundować	będzie konfundowało będzie konfundować	będą konfundowali będą konfundować	będą konfundowały będą konfundować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		konfundujmy
2 os.	konfunduj	konfundujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	konfundowałbym bym konfundował	konfundowałabym bym konfundowała	konfundowałobym bym konfundowało	konfundowalibyśmy byśmy konfundowali	konfundowałybyśmy byśmy konfundowały
2 os.	konfundowałbyś byś konfundował	konfundowałabyś byś konfundowała	konfundowałobyś byś konfundowało	konfundowalibyście byście konfundowali	konfundowałybyście byście konfundowały
3 os.	konfundowałby by konfundował	konfundowałaby by konfundowała	konfundowałoby by konfundowało	konfundowaliby by konfundowali	konfundowałyby by konfundowały

bezosobnik: konfundowano by

bezokolicznik: konfundować

imiesłów przysłówkowy współczesny: konfundując

gerundium: konfundowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: konfundujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: konfundowany

odpowiednik aspektowy: skonfundować

+

konfundować

+

KOGO + (CZYM)

łac. confundere 'mieszać'