konsternować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. powodować zakłopotanie

[konsternować] lub [kąsternować]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	Nagłe zainteresowanie się religią żydowską gwiazdy światowej estrady konsternuje jednak rabinów. – To jest zabawa, a nie judaizm – twierdzi Uri Orbach, popularny gospodarz radiowych programów talk-show i ortodoksyjny Żyd. źródło: NKJP: Adam Synowiec: Kabała jest trendy, Trybuna Śląska, 2004-09-18
	Jeżeli Lars von Trier, 53-letni duński spec od konsternowania kinowej publiki, umyślił sobie, że przywiezie do Cannes swój najnowszy horror „Antychryst” i wywoła kolejny skandal, to nie pomylił się ani trochę. źródło: NKJP: Lucjan Strzyga: Duńska sztuka straszenia - Warszawa, Polska The Times, 2009-05-26
	Ma niewielki kontakt z rzeczywistością, czym nieco konsternuje otoczenie. Potrafi nagle wstać od kolacji i oświadczyć: „Nie mam ochoty na głupią zupę [...]”. źródło: NKJP: Jesteś ORMO, WNP czy CBB?, Cosmopolitan, 1998
	Po stu dniach rządzenia pęka czar wszechmogących Braci. Już mniej fascynują, porażają siłą, skutecznością i determinacją. Raczej konsternują, dziwią i zastanawiają. źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Lewica, prawica, nerwica, Polityka, 2006-02-04

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	konsternowałem +(e)m konsternował	konsternowałam +(e)m konsternowała	konsternowałom +(e)m konsternowało	konsternowaliśmy +(e)śmy konsternowali	konsternowałyśmy +(e)śmy konsternowały
2 os.	konsternowałeś +(e)ś konsternował	konsternowałaś +(e)ś konsternowała	konsternowałoś +(e)ś konsternowało	konsternowaliście +(e)ście konsternowali	konsternowałyście +(e)ście konsternowały
3 os.	konsternował	konsternowała	konsternowało	konsternowali	konsternowały

bezosobnik: konsternowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę konsternował będę konsternować	będę konsternowała będę konsternować	będę konsternowało będę konsternować	będziemy konsternowali będziemy konsternować	będziemy konsternowały będziemy konsternować
2 os.	będziesz konsternował będziesz konsternować	będziesz konsternowała będziesz konsternować	będziesz konsternowało będziesz konsternować	będziecie konsternowali będziecie konsternować	będziecie konsternowały będziecie konsternować
3 os.	będzie konsternował będzie konsternować	będzie konsternowała będzie konsternować	będzie konsternowało będzie konsternować	będą konsternowali będą konsternować	będą konsternowały będą konsternować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		konsternujmy
2 os.	konsternuj	konsternujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	konsternowałbym bym konsternował	konsternowałabym bym konsternowała	konsternowałobym bym konsternowało	konsternowalibyśmy byśmy konsternowali	konsternowałybyśmy byśmy konsternowały
2 os.	konsternowałbyś byś konsternował	konsternowałabyś byś konsternowała	konsternowałobyś byś konsternowało	konsternowalibyście byście konsternowali	konsternowałybyście byście konsternowały
3 os.	konsternowałby by konsternował	konsternowałaby by konsternowała	konsternowałoby by konsternowało	konsternowaliby by konsternowali	konsternowałyby by konsternowały

bezosobnik: konsternowano by

bezokolicznik: konsternować

imiesłów przysłówkowy współczesny: konsternując

gerundium: konsternowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: konsternujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: konsternowany

odpowiednik aspektowy: skonsternować

+

konsternować

+

(KOGO) + (CZYM)

łac. consternāre 'straszyć, trwożyć'