skonsternować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. spowodować zakłopotanie

[skonsternować] lub [skąsternować]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

zakłopotać

	Podczas egzaminu w szkole muzycznej, zamiast zadanego utworu, odtworzyłem melodyjkę Pinokia. Komisja egzaminacyjna była kompletnie skonsternowana. źródło: NKJP: Anna Kulik: Prezenty, których się nie zapomina, Dziennik Łódzki, 2002-12-24
	Wyszedłem jednak z tego gabinetu odrobinę skonsternowany zwierzeniami klasyka, zwierzeniami, które czyniły mnie jakby powiernikiem i zażyłym kolegą pisarza starszego przynajmniej o pokolenie. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Nowy świat i okolice, 1986
	Informacja o decyzji Ministerstwa Skarbu skonsternowała wiceministra finansów Jarosława Bauca. - Nic nie wiem o przekazaniu obligacji Banku Handlowego. źródło: NKJP: Anna Mackiewicz, Marek Niechciał: Decyzja Ministerstwa Skarbu, Gazeta Wyborcza, 1999-01-15
	W konferencji brał także udział wicepremier [...], który skonsternował obecnych na konferencji dziennikarzy zapowiedzią, że nie dopuści do sabotażu w Ministerstwie Pracy [...]. źródło: NKJP: Bożena M. Dołęgowska-Wysocka: Waloryzacja emerytur co rok, Gazeta Ubezpieczeniowa
	Tuż po wakacjach w kinach pojawił się nowy film Quentina Tarantino i okazało się, że twórca ten nadal potrafi i zaskoczyć, i zachwycić, a niekiedy też skonsternować. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skonsternowałem +(e)m skonsternował	skonsternowałam +(e)m skonsternowała	skonsternowałom +(e)m skonsternowało	skonsternowaliśmy +(e)śmy skonsternowali	skonsternowałyśmy +(e)śmy skonsternowały
2 os.	skonsternowałeś +(e)ś skonsternował	skonsternowałaś +(e)ś skonsternowała	skonsternowałoś +(e)ś skonsternowało	skonsternowaliście +(e)ście skonsternowali	skonsternowałyście +(e)ście skonsternowały
3 os.	skonsternował	skonsternowała	skonsternowało	skonsternowali	skonsternowały

bezosobnik: skonsternowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skonsternujmy
2 os.	skonsternuj	skonsternujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skonsternowałbym bym skonsternował	skonsternowałabym bym skonsternowała	skonsternowałobym bym skonsternowało	skonsternowalibyśmy byśmy skonsternowali	skonsternowałybyśmy byśmy skonsternowały
2 os.	skonsternowałbyś byś skonsternował	skonsternowałabyś byś skonsternowała	skonsternowałobyś byś skonsternowało	skonsternowalibyście byście skonsternowali	skonsternowałybyście byście skonsternowały
3 os.	skonsternowałby by skonsternował	skonsternowałaby by skonsternowała	skonsternowałoby by skonsternowało	skonsternowaliby by skonsternowali	skonsternowałyby by skonsternowały

bezosobnik: skonsternowano by

bezokolicznik: skonsternować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skonsternowawszy

gerundium: skonsternowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: skonsternowany

odpowiednik aspektowy: konsternować

Inne uwagi

Zwykle imb

+

skonsternować

+

(KOGO) + (CZYM)