zaniemówić - Wielki słownik języka polskiego PAN

nagle i na jakiś czas stracić zdolność swobodnego mówienia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

synonimy:

oniemieć

	[...] bohaterowie potrafią zaniemówić z przerażenia, przeszywa ich lodowaty chłód, małe włoski na karku stają dęba, a w ich żołądkach pojawia się kamień ciężki jak czarna dziura [...]. źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Domofon, 2005
	Wiadomo [...], że człowiek, który z nagła zaniemówił, używa gwałtownej wymowy rąk. źródło: NKJP: Kornel Makuszyński: Szaleństwa Panny Ewy, 1957
	Niektórzy [...] bali się otworzyć usta, dosłownie zaniemówili. źródło: NKJP: Helena Zaworska: Chińska tajemnica, Gazeta Wyborcza, 1993-03-17
	Była to najgorszego typu niemiecka galanteria pamiątkowa. Zaniemówiłyśmy na ten widok, a mama pytała nas, czy się cieszymy z prezentów, i bawiła się widocznie świetnie. źródło: NKJP: Monika Żeromska: Wspomnienia, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaniemówiłem +(e)m zaniemówił	zaniemówiłam +(e)m zaniemówiła	zaniemówiłom +(e)m zaniemówiło	zaniemówiliśmy +(e)śmy zaniemówili	zaniemówiłyśmy +(e)śmy zaniemówiły
2 os.	zaniemówiłeś +(e)ś zaniemówił	zaniemówiłaś +(e)ś zaniemówiła	zaniemówiłoś +(e)ś zaniemówiło	zaniemówiliście +(e)ście zaniemówili	zaniemówiłyście +(e)ście zaniemówiły
3 os.	zaniemówił	zaniemówiła	zaniemówiło	zaniemówili	zaniemówiły

bezosobnik: zaniemówiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaniemówmy
2 os.	zaniemów	zaniemówcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaniemówiłbym bym zaniemówił	zaniemówiłabym bym zaniemówiła	zaniemówiłobym bym zaniemówiło	zaniemówilibyśmy byśmy zaniemówili	zaniemówiłybyśmy byśmy zaniemówiły
2 os.	zaniemówiłbyś byś zaniemówił	zaniemówiłabyś byś zaniemówiła	zaniemówiłobyś byś zaniemówiło	zaniemówilibyście byście zaniemówili	zaniemówiłybyście byście zaniemówiły
3 os.	zaniemówiłby by zaniemówił	zaniemówiłaby by zaniemówiła	zaniemówiłoby by zaniemówiło	zaniemówiliby by zaniemówili	zaniemówiłyby by zaniemówiły

bezosobnik: zaniemówiono by

bezokolicznik: zaniemówić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaniemówiwszy

gerundium: zaniemówienie

rodzaj gramatyczny: dk

Zob. mówić