skonfundować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. poczuć się zakłopotanym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

speszyć się
zdeprymować się
zmieszać się

	Stał obok nas Gerlach, mierząc swego podkomendnego i mnie przenikliwym spojrzeniem. Na jego widok Frycek wielce się skonfundował. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
	Staruszek, spostrzegłszy jakąś konsternację wśród zebranych, zrozumiał niebezpieczeństwo, ale nie skonfundował się ani na sekundę. Słowa popłynęły nawet bardziej wartko. źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie. Rocznik 20, 1957
	Kapitan Juan de San Martín i ci, którzy z nim byli, zadziwieni tym, że ów Indianin przemówił po hiszpańsku, ogromnie się skonfundowali, po czym zatrzymali się, by lepiej słyszeć, co mówi [...]. źródło: NKJP: Adam Elbanowski: Nowe królestwo Grenady. Historia naturalna, obyczajowa i domniemana, 2006
	Hrabina skonfundowała się wyraźnie, pewnie z powodu zbyt szybkiego, jak się okazało, wciągania mnie w interesa arystokratycznych sfer. Nazwisko ją zmyliło. źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000
	Mużyk tymczasem stracił rezon. Być może skonfundował się naszą fabułą (której nie zdradzę, bo się może jeszcze przydać), a może Wasiną miną. źródło: NKJP: Mariusz Wilk: Wilczy notes, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skonfundowałem się +(e)m się skonfundował	skonfundowałam się +(e)m się skonfundowała	skonfundowałom się +(e)m się skonfundowało	skonfundowaliśmy się +(e)śmy się skonfundowali	skonfundowałyśmy się +(e)śmy się skonfundowały
2 os.	skonfundowałeś się +(e)ś się skonfundował	skonfundowałaś się +(e)ś się skonfundowała	skonfundowałoś się +(e)ś się skonfundowało	skonfundowaliście się +(e)ście się skonfundowali	skonfundowałyście się +(e)ście się skonfundowały
3 os.	skonfundował się	skonfundowała się	skonfundowało się	skonfundowali się	skonfundowały się

bezosobnik: skonfundowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skonfundujmy się
2 os.	skonfunduj się	skonfundujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skonfundowałbym się bym się skonfundował	skonfundowałabym się bym się skonfundowała	skonfundowałobym się bym się skonfundowało	skonfundowalibyśmy się byśmy się skonfundowali	skonfundowałybyśmy się byśmy się skonfundowały
2 os.	skonfundowałbyś się byś się skonfundował	skonfundowałabyś się byś się skonfundowała	skonfundowałobyś się byś się skonfundowało	skonfundowalibyście się byście się skonfundowali	skonfundowałybyście się byście się skonfundowały
3 os.	skonfundowałby się by się skonfundował	skonfundowałaby się by się skonfundowała	skonfundowałoby się by się skonfundowało	skonfundowaliby się by się skonfundowali	skonfundowałyby się by się skonfundowały

bezosobnik: skonfundowano by się

bezokolicznik: skonfundować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skonfundowawszy się

gerundium: skonfundowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: konfundować się

+

skonfundować się

+

(CZYM)

Od: konfundować