przemóc się - Wielki słownik języka polskiego PAN

zrobić coś pomimo fizycznego lub psychicznego oporu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

przełamać się
przezwyciężyć się

	Kiedyś przesiedział chyba ze dwie godziny na schodach przed swoją willą, bo nie potrafił się przemóc, by wejść do środka, gdzie nigdy już nie powita go uśmiechnięta buzia Agnieszki. źródło: NKJP: Barbara Labuda: Poszukiwania, 2005
	W prawie każdym poradniku o osiąganiu sukcesów jest napisane, aby swoje cele zapisywać na kartce, a nie tylko mieć je w umyśle. Ja przez wiele lat nie mogłem przemóc się, aby zacząć stosować tę zasadę. źródło: NKJP: Aleksander Łamek: Szkoła Sukcesu, 2011
	Gdy syn trafił za kraty, ojciec przez pierwszy rok w ogóle go nie odwiedzał. - Nie mogłem się przemóc, miałem do niego żal za to, co zrobił - opowiada. źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: Wyrokowiec, Polityka, nr 2395, 2003-04-05
	- Moją największą wadą jest, że nie potrafię wyciągać ręki po zapomogę - przyznaje Elżbieta. - Nie umiem się przemóc, choć to dla dzieci i one przeze mnie mają mniej. źródło: NKJP: Aldona Krajewska: Karolina chciałaby tapetę w misie, Magda - książki i kasety, Gerda - tenisówki, Gazeta Wyborcza, 1995-04-18
	Musiał się przemóc, aby pokonać znużenie i wstać. źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1948

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przemogłem się +(e)m się przemógł	przemogłam się +(e)m się przemogła	przemogłom się +(e)m się przemogło	przemogliśmy się +(e)śmy się przemogli	przemogłyśmy się +(e)śmy się przemogły
2 os.	przemogłeś się +(e)ś się przemógł	przemogłaś się +(e)ś się przemogła	przemogłoś się +(e)ś się przemogło	przemogliście się +(e)ście się przemogli	przemogłyście się +(e)ście się przemogły
3 os.	przemógł się	przemogła się	przemogło się	przemogli się	przemogły się

bezosobnik: przemożono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przemóżmy się
2 os.	przemóż się	przemóżcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przemógłbym się bym się przemógł	przemogłabym się bym się przemogła	przemogłobym się bym się przemogło	przemoglibyśmy się byśmy się przemogli	przemogłybyśmy się byśmy się przemogły
2 os.	przemógłbyś się byś się przemógł	przemogłabyś się byś się przemogła	przemogłobyś się byś się przemogło	przemoglibyście się byście się przemogli	przemogłybyście się byście się przemogły
3 os.	przemógłby się by się przemógł	przemogłaby się by się przemogła	przemogłoby się by się przemogło	przemogliby się by się przemogli	przemogłyby się by się przemogły

bezosobnik: przemożono by się

bezokolicznik: przemóc się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przemógłszy się

gerundium: przemożenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przemagać się

+

przemóc się

+

(żeby ZDANIE)

Zob. móc