awanse
-
książk. starania mające na celu pozyskanie względów osoby, która nam się podoba lub na której przychylności nam zależy
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
- czynić, robić komuś awanse
-
Najpierw dworował sobie z awansów zupełnie jawnie czynionych nadobnemu młodzieńcowi przez starą rajfurkę Stulichę.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński, Metamorfozy, 2004
Lubił też „brać na fundusz” damy, szczególnie te mało
atrakcyjne, czyniąc im niebywałe awanse i obsypując
komplementami, na jakie nikt poza nim by się nie zdobył.źródło: NKJP: Jeremi Przybora, Przymknięto oko opatrzności, 1995
No i te rozmowy w sypialni państwa Nixon, gdzie w „mydlanooperowym” stylu prezydent odtrąca awanse żony.
źródło: NKJP: Paweł Mossakowski: Kino polityczne po amerykańsku, Gazeta Wyborcza, 1996-04-05
A Hanka, której początkowo trochę imponowała adoracja dziwacznego nieco wyrostka, coraz obojętniej traktowała moje awanse.
źródło: NKJP: Tomasz Domaniewski: Niedaleko od prawdy, 1975
Majster traktował ich uprzejmie, ale z rezerwą, jakkolwiek starszy hamburczyk czynił mu różne awanse, szczególnie wychwalając jego znajomość niemieckiego.
źródło: NKJP: Zbigniew Raszewski: Raptularz (1965-67), 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. awanse
D. awansów
C. awansom
B. awanse
N. awansami
Ms. awansach
W. awanse
-
+ awanse + (wobec KOGO) -
Zob. awans
SJPDor: pod: awans
SJPSz: pod: awans
ISJP: pod: awans
PSWP: pod: awans
USJP