-
2.
to, co ktoś robił lub to, co się działo, osiągnęło takie natężenie, że mówiący sądzi, że większe nie jest potrzebne do tego, by wykonać określoną czynność -
wykładnik stopnia cechy
-
synonimy: dostatecznie II
(quasi)synonimy: wystarczająco
-
Powiedziałem i pokazałem ci dość, by być podejrzewanym o wspólnictwo.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Zarobił dość, by potem na okrągły rok zapomnieć o pracy i swobodnie hipisować po całej Europie - broda, długie włosy, strój niedbały, ale własny dobry samochód.
źródło: NKJP: Piotr Bikont: Czytelniku do rondla, Gazeta Wyborcza, 1997-01-17
Ja wiem już dość, aby rozpocząć atak, owoc dojrzał do zerwania.
źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Atlantyda, wyspa ognia, 1996
Można też twierdzić, że w tym stopniu dowiedzionych wypadków mordów jest ciągle nie dość do orzeczenia, że NSZ mordowały Żydów.
źródło: NKJP: Mieczysław Nadworny, Tadeusz Zygier: Miara zbrodni i nienawiści, Gazeta Wyborcza, 1993-07-06
[...] każdy chce coś wyłuskać, nikt nie powie, że ma dość, żeby podwyższono pensję koledze, dano awans...
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1994
-
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
-
_ :Zd.Nadrz. dość, by/aby/żeby _: Zd.Podrz.
w Zd.Nadrz. Cz. - zdarzenia lub stany rzeczyszyk: stały: antepozycja -
Zob. dość I