upodobnienie
-
jęz. zjawisko fonetyczne polegające na artykulacyjnym dostosowaniu się danej głoski do sąsiedniej
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
synonimy: asymilacja
antonimy: dysymilacja
odpodobnienie
rozpodobnienie
-
- upodobnienie głosek
-
By nie powtarzać znowu tego, co na temat samego mechanizmu upodobnienia zostało już powiedziane, podkreślmy, że jest to upodobnienie żywe i zdarza się zarówno w obrębie wyrazu morfologicznego, jak i w zakresie tzw. fonetyki międzywyrazowej.
źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996
Poznaliśmy więc dzisiaj ważne i ogólnojęzykowe zjawisko fonetyczne. Jego przeciwieństwem jest, łatwo się domyślić, asymilacja, czyli upodobnienie głosek. W żywej mowie spotykamy się z nim bez przerwy.
źródło: NKJP: Jan Miodek: Od balwierza do kufajki, Wiedza i Życie nr 11, 1997
Polemizując z wyżej przywołanymi ujęciami gramatycznymi, mogę teraz powiedzieć, że seria „Jasiu”, „misiu”, „Kaziu”, „Mieciu”, „Edziu”, „Heniu” to nie przykłady przeniesienia postaci wołacza do mianownika, ale fonetycznego upodobnienia głosek pod względem miejsca artykulacji [...].
źródło: NKJP: Jan Miodek: Rzecz o języku. O teściu w mianowniku, Dziennik Zachodni, 2008-09-05
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. upodobnienie
upodobnienia
D. upodobnienia
upodobnień
C. upodobnieniu
upodobnieniom
B. upodobnienie
upodobnienia
N. upodobnieniem
upodobnieniami
Ms. upodobnieniu
upodobnieniach
W. upodobnienie
upodobnienia
-
+ upodobnienie + (CZEGO) -
Od: upodobnić się, będącego kalką łac. assimilāre < adsimilāre