trwożyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. wywoływać strach lub niepokój

[trfożyć]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

straszyć

	Jedyne, co ją nieco trwożyło, to tajemnicze manewry miniaturowych radzieckich łodzi podwodnych niedaleko Sztokholmu, o czym rozpisywała się szwedzka prasa. źródło: NKJP: Janusz Weiss: Korzenie, Gazeta Wyborcza, 1992-12-05
	Osobnicy zdolni jakoby przemienić się w zwierzę trwożyli ludzką rasę od zawsze. źródło: NKJP: Krzysztof Kęciek: Wilkołaki, Focus, nr 6, 1993
	[...] zwracając się do Boga, wypomina Mu nie to, że nawet w nocy straszy go snami i trwoży widziadłami, ale tylko to, iż stawia go w „sytuacji granicznej”, w której on, Hiob, pragnie już tylko śmierci. źródło: NKJP: Jerzy Prokopiuk: Herezja znaczy wolność, 2008
	Odwróciłem się do okna; biały, kulisty kształt miękko uderzył o szybę, chwilę świecił tam, olśniewając i trwożąc moje serce, aż nagle znikł w ciemności. źródło: NKJP: Witold Zalewski: Pożegnanie twierdzy, 2000
	Złe kredyty zaczęły trwożyć także banki. Co prawda na papierze rosły odsetki, ale bankowcy zdawali sobie sprawę, że gdy dłużnicy zbankrutują, szanse na odzyskanie pieniędzy będą znikome. źródło: NKJP: Artur Morka: Lepsze złe kredyty, Gazeta Wyborcza, 1994-06-16

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	trwożyłem +(e)m trwożył	trwożyłam +(e)m trwożyła	trwożyłom +(e)m trwożyło	trwożyliśmy +(e)śmy trwożyli	trwożyłyśmy +(e)śmy trwożyły
2 os.	trwożyłeś +(e)ś trwożył	trwożyłaś +(e)ś trwożyła	trwożyłoś +(e)ś trwożyło	trwożyliście +(e)ście trwożyli	trwożyłyście +(e)ście trwożyły
3 os.	trwożył	trwożyła	trwożyło	trwożyli	trwożyły

bezosobnik: trwożono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę trwożył będę trwożyć	będę trwożyła będę trwożyć	będę trwożyło będę trwożyć	będziemy trwożyli będziemy trwożyć	będziemy trwożyły będziemy trwożyć
2 os.	będziesz trwożył będziesz trwożyć	będziesz trwożyła będziesz trwożyć	będziesz trwożyło będziesz trwożyć	będziecie trwożyli będziecie trwożyć	będziecie trwożyły będziecie trwożyć
3 os.	będzie trwożył będzie trwożyć	będzie trwożyła będzie trwożyć	będzie trwożyło będzie trwożyć	będą trwożyli będą trwożyć	będą trwożyły będą trwożyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		trwóżmy
2 os.	trwóż	trwóżcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	trwożyłbym bym trwożył	trwożyłabym bym trwożyła	trwożyłobym bym trwożyło	trwożylibyśmy byśmy trwożyli	trwożyłybyśmy byśmy trwożyły
2 os.	trwożyłbyś byś trwożył	trwożyłabyś byś trwożyła	trwożyłobyś byś trwożyło	trwożylibyście byście trwożyli	trwożyłybyście byście trwożyły
3 os.	trwożyłby by trwożył	trwożyłaby by trwożyła	trwożyłoby by trwożyło	trwożyliby by trwożyli	trwożyłyby by trwożyły

bezosobnik: trwożono by

bezokolicznik: trwożyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: trwożąc

gerundium: trwożenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: trwożący

imiesłów przymiotnikowy bierny: trwożony

odpowiednik aspektowy: strwożyć

+

trwożyć

+

KOGO/CO + (CZYM)

Zob. trwoga