respekt

  • książk.  szacunek połączony z onieśmieleniem
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

    • duży, ogromny, spory, wielki respekt
    • budzić, wzbudzać respekt; okazywać komuś respekt; czuć respekt do kogoś; mieć respekt dla kogoś; czuć, mieć respekt przed kimś
    • mówić, patrzeć, ukłonić się; traktować kogoś/coś z respektem
  • Oni wszyscy liczą się z jej zdaniem. W rodzinie budzi respekt, niemal święty lęk, uwielbienie, czułość.

    źródło: NKJP: Izabela Filipiak: Magiczne oko. Opowiadania zebrane, 2006

    Miał całkiem miły głos dziecka, które prosi o dalszą część bajki. Gdyby ktoś usłyszał, facet straciłby cały respekt. Nikt by już go nie słuchał. Pewnie dlatego mówił szeptem.

    źródło: NKJP: Mirosław Nahacz, Bocian i Lola, 2005

    Detektywi rozstąpili się z respektem. - Moje uszanowanie panu profesorowi! - powiedział niezwykle szarmancko Paragon.

    źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1996

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. respekt
    D. respektu
    C. respektowi
    B. respekt
    N. respektem
    Ms. respekcie
    W. respekcie
  • ang. respect

    fr. respect

    niem. Respekt

    z łac. respectus 'oglądanie się za siebie (wzgląd, poszanowanie)'; 'ucieczka, schronienie'

    - imiesłów dokonany bierny od  respicere  'oglądać się; mieć wzgląd na co'

CHRONOLOGIZACJA:
SPXVI
SKN
SJPXVII
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 16.12.2012