dorzucać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. dawać część pieniędzy na jakiś cel, jako jedna z wielu osób

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

synonimy:

dokładać się

	My chcemy, by państwo dorzucało się do odszkodowań mówi Wiesław Lada, dyrektor Podkarpackiej Izby Rolniczej. źródło: NKJP: Hubert Ochmański: Wygrali z myśliwymi, Życie Podkarpackie, 2009-09-16
	U nas rząd jedynie dorzuca się do składki ubezpieczeniowej, a jest ona bardzo niska. źródło: NKJP: Kazimierz M. Serwin: Huragan w ubezpieczeniach, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2007-02-27
	[...] stowarzyszenia dorzucają się ze składek do leków emerytów albo dzieci wychowywanych przez samotne matki. źródło: NKJP: Joanna Cieśla, Agnieszka Rybak: Ciężkie życie z pyłkiem, Polityka, 2004-04-17
	Ludzie coraz rzadziej dorzucają się do zbiórek ulicznych. źródło: NKJP: Joanna Kardasz-Dyc: W 4 oczy z Hanną Gajowiecką, Gazeta Poznańska, 2004-06-17
	Jeśli słabo znam osobę, do której idę na imprezę jako osoba towarzysząca, bądź nie znam organizatora w ogóle, dorzucam się do prezentu (może nie 50/50, ale trochę od siebie dołożę), albo kupuję od siebie drobiazg typu ładny kwiat, fajne czekoladki. źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dorzucałem się +(e)m się dorzucał	dorzucałam się +(e)m się dorzucała	dorzucałom się +(e)m się dorzucało	dorzucaliśmy się +(e)śmy się dorzucali	dorzucałyśmy się +(e)śmy się dorzucały
2 os.	dorzucałeś się +(e)ś się dorzucał	dorzucałaś się +(e)ś się dorzucała	dorzucałoś się +(e)ś się dorzucało	dorzucaliście się +(e)ście się dorzucali	dorzucałyście się +(e)ście się dorzucały
3 os.	dorzucał się	dorzucała się	dorzucało się	dorzucali się	dorzucały się

bezosobnik: dorzucano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się dorzucał będę się dorzucać	będę się dorzucała będę się dorzucać	będę się dorzucało będę się dorzucać	będziemy się dorzucali będziemy się dorzucać	będziemy się dorzucały będziemy się dorzucać
2 os.	będziesz się dorzucał będziesz się dorzucać	będziesz się dorzucała będziesz się dorzucać	będziesz się dorzucało będziesz się dorzucać	będziecie się dorzucali będziecie się dorzucać	będziecie się dorzucały będziecie się dorzucać
3 os.	będzie się dorzucał będzie się dorzucać	będzie się dorzucała będzie się dorzucać	będzie się dorzucało będzie się dorzucać	będą się dorzucali będą się dorzucać	będą się dorzucały będą się dorzucać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dorzucajmy się
2 os.	dorzucaj się	dorzucajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dorzucałbym się bym się dorzucał	dorzucałabym się bym się dorzucała	dorzucałobym się bym się dorzucało	dorzucalibyśmy się byśmy się dorzucali	dorzucałybyśmy się byśmy się dorzucały
2 os.	dorzucałbyś się byś się dorzucał	dorzucałabyś się byś się dorzucała	dorzucałobyś się byś się dorzucało	dorzucalibyście się byście się dorzucali	dorzucałybyście się byście się dorzucały
3 os.	dorzucałby się by się dorzucał	dorzucałaby się by się dorzucała	dorzucałoby się by się dorzucało	dorzucaliby się by się dorzucali	dorzucałyby się by się dorzucały

bezosobnik: dorzucano by się

bezokolicznik: dorzucać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: dorzucając się

gerundium: dorzucanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: dorzucający się

odpowiednik aspektowy: dorzucić się

Rz_osobowy

+

dorzucać się

+

do CZEGO

Zob. dorzucać