-
3.
książk. odpowiedzieć – zareagować na czyjeś słowa, mówiąc coś -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
synonimy: odpowiedzieć
odrzec
-
- odparł hardo, ostro, pogodnie, skwapliwie, żartobliwie
-
- Coś... ty... powiedział? - Nic nadzwyczajnego - odparłem pogodnie.
źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972
Pytał, kiedy wracam do domu. Odparłem, że tutaj jest mój dom.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2000
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. odeprę
odeprzemy
2 os. odeprzesz
odeprzecie
3 os. odeprze
odeprą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. odparłem
+(e)m odparł
odparłam
+(e)m odparła
odparłom
+(e)m odparło
odparliśmy
+(e)śmy odparli
odparłyśmy
+(e)śmy odparły
2 os. odparłeś
+(e)ś odparł
odparłaś
+(e)ś odparła
odparłoś
+(e)ś odparło
odparliście
+(e)ście odparli
odparłyście
+(e)ście odparły
3 os. odparł
odparła
odparło
odparli
odparły
bezosobnik: odparto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. odeprzyjmy
2 os. odeprzyj
odeprzyjcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. odparłbym
bym odparł
odparłabym
bym odparła
odparłobym
bym odparło
odparlibyśmy
byśmy odparli
odparłybyśmy
byśmy odparły
2 os. odparłbyś
byś odparł
odparłabyś
byś odparła
odparłobyś
byś odparło
odparlibyście
byście odparli
odparłybyście
byście odparły
3 os. odparłby
by odparł
odparłaby
by odparła
odparłoby
by odparło
odparliby
by odparli
odparłyby
by odparły
bezosobnik: odparto by
bezokolicznik: odeprzeć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: odparłszy
gerundium: odparcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. odparcie
odparcia
D. odparcia
odparć
C. odparciu
odparciom
B. odparcie
odparcia
N. odparciem
odparciami
Ms. odparciu
odparciach
W. odparcie
odparcia
Inne uwagi
Zwykle 3 os. lp cz. przesz.
-
Rzosobowy + odeprzeć + MOWA WPROSTRzosobowy + odeprzeć + że ZDANIE -
Zob. przeć (przed siebie)