szefowo
-
pot. forma zwrócenia się do nieznanej kobiety, mająca wyrażać szacunek mówiącego do adresatki oraz chęć uzyskania określonej przysługi, wynikającej z zajmowanego przez nią stanowiska lub posiadanej władzy
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
płeć -
synonimy: kierowniczko
-
Grupka chłopaków wchodzi do sklepu po kolejne proste wino. - Smaczniaczka, szefowo - prosi jeden z nich. Sprzedawczyni, o nic więcej nie pytając, podaje tanie wino o smaku porzeczkowym.
źródło: NKJP: Agnieszka Mikołajczyk: Lumpki i paniusie, Dziennik Łódzki, 2004-02-19
Właśnie jeden przemykał się przez hotelową sień obejmując ramionami pokaźną liczbę butelek wódki. - Żeby tam nie było hałasów! - uprzedziła go portierka. - Skąd, my kulturalnie, szefowo!
źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
Ruchem milionera uniósł do góry rękę i zawołał w stronę zbliżającej się kelnerki: - Pani szefowo, jedne małe lody za dwa złote!
źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1996
Sklepowa zamykała interes, ale Julian wyprosił, żeby sprzedała jeszcze po winie. [...] – Tylko mi tu wejścia nie zarzygajcie i szczać w krzaki, nie pod murem![...] – Dobra, dobra, szefowo, zrobi się, będzie ładniej, niż było – i już otwierał sikacza zębami.
źródło: NKJP: Sławomir Shuty: Cukier w normie z ekstrabonusem, 2005
-
część mowy: rzeczownik
Inne uwagi
Używany tylko W. lp
-
Pochodny od szef