-
książk.
mówiący wskazuje obiekt lub osobę w sposób zdradzający lekceważenie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne
-
|
- Gołąb - mężczyzna uśmiechnął się głupkowato. - Dziwny jakiś, ze sznurkiem u łapki, ot tu - podsunął ręce pod nos żołnierza.
źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003
|
|
- Wodzu - zaczął chłopak z podnieceniem - zeszłej nocy spuściłem się z góry, ot tam, z tej najbardziej spadzistej strony, czepiałem się gałęzi i było wygodnie jak po drabinie...
źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1996
|
|
Konie szły stępa po umocnionej grobli, w szpalerze drzew. - Ot - wskazał Szarlej, stając w strzemionach. - Ot i mamy klasztorek. Ciekawość, jakiej też reguły.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
|
|
- Tato, a zdążymy wysiąść, zanim nas przybędzie? - Ot, dureń kostropaty - zeźliła Kaźmierza dociekliwość syna.
źródło: NKJP: Andrzej Mularczyk: Sami swoi, 1997
|
|
- Tam u was płatali jeńców na ołtarzu. Żywe serce na ofiarę wydzierali. Ot, i masz twoją ciszę!
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1983
|
-
część mowy: rzeczownik
Inne uwagi
We wszystkich formach ta sama postać fleksyjna
-
|
+ |
ot |
+ |
|
-
Zredukowane oto ; zob. oto
CHRONOLOGIZACJA:
1597,
Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 05.05.2015