Odczytywane jako odpowiednia forma przypadka leksemu kanonik . Używane przed nazwiskiem lub imieniem i nazwiskiem. Używane zwykle w połączeniu ks. kan. . Stosuje się również zapis podwojony kan. kan. w odniesieniu do liczby mnogiej.
Rozpoczętą jeszcze w 2002 roku, a ukończoną jesienią ubiegłego roku inwestycję, poświęcił ks. kan. Stanisław Sapilewski.
źródło: NKJP: (WB): W odnowionej siedzibie, Gazeta Krakowska, 2006-01-23
Goście z zagranicy uczestniczyli m.in. w prezentacji jednostki OSP Dąbrówka Wielka, z udziałem Kapelana Strażaków ks. kan. Henryka Kuczoba [...].
źródło: NKJP: (SB): Czesi z wizytą na Śląsku, Dziennik Zachodni, 2006-03-02
Włoskich pielgrzymów, którzy do Polski przybyli z Rzymu wraz z ks. kan. Jarosławem Cieleckim, można było spotkać w centrum Zakopanego [...].
źródło: NKJP: (BAR): Włoscy pielgrzymi pod Tatrami, Dziennik Polski, 2008-03-31
Na kilka dni przed oblężeniem Krakowa przez armię Karola X Gustawa, biskup Piotr Gembicki [...] wyruszył w towarzystwie kan.kan. Stanisława Brudzyńskiego, Macieja Poniatowskiego i Jana Waxmana na Spisz [...].
źródło: NKJP:Grabież wawelskiej katedry, Dziennik Polski, 2000-04-15