wypaplać - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. pejorat. mówiąc, wyjawić coś, co powinno pozostać tajemnicą

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	synonimy:	wygadać wyklepać
	hiperonimy:	ujawnić wyjawić

	- Bo one z jednej strony wszystko potrafią wypaplać, lecz z drugiej jak już mają sekret, to tak go skryją przed światem, że ani matka, ani ojciec, ani mąż, ani nawet sam diabeł niczego nie wyniucha. źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
	Na pewno wypapla ojcu, że ich widział przy szybie. źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
	Miała nadzieję, że Alona nie straci głowy i nie wypapla wszystkiego. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Powrót do Lwowa, 2008
	Odmawiała mu kapryśnie swoich względów, uprzykrzała mu życie dąsami i biadoleniem, aż w końcu doprowadziła do tego, że dla świętego spokoju wypaplał jej prawdę [...]. źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
	Płakała, że ją zabije, gdy się dowie, że wszystko wypaplała. źródło: NKJP: Henryk Szewczyk: Całusów sto dwadzieścia dwa, Gazeta Krakowska, 2003-03-22

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypaplałem +(e)m wypaplał	wypaplałam +(e)m wypaplała	wypaplałom +(e)m wypaplało	wypaplaliśmy +(e)śmy wypaplali	wypaplałyśmy +(e)śmy wypaplały
2 os.	wypaplałeś +(e)ś wypaplał	wypaplałaś +(e)ś wypaplała	wypaplałoś +(e)ś wypaplało	wypaplaliście +(e)ście wypaplali	wypaplałyście +(e)ście wypaplały
3 os.	wypaplał	wypaplała	wypaplało	wypaplali	wypaplały

bezosobnik: wypaplano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wypaplajmy wypaplmy
2 os.	wypapl wypaplaj	wypaplajcie wypaplcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypaplałbym bym wypaplał	wypaplałabym bym wypaplała	wypaplałobym bym wypaplało	wypaplalibyśmy byśmy wypaplali	wypaplałybyśmy byśmy wypaplały
2 os.	wypaplałbyś byś wypaplał	wypaplałabyś byś wypaplała	wypaplałobyś byś wypaplało	wypaplalibyście byście wypaplali	wypaplałybyście byście wypaplały
3 os.	wypaplałby by wypaplał	wypaplałaby by wypaplała	wypaplałoby by wypaplało	wypaplaliby by wypaplali	wypaplałyby by wypaplały

bezosobnik: wypaplano by

bezokolicznik: wypaplać

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

wypaplawszy

gerundium: wypaplanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wypaplany

	+	wypaplać	+	(KOMU) + CO
	+	wypaplać	+	(KOMU) + że ZDANIE

Zob. paplać