poczciwie

  • Definicja
    w sposób świadczący o czyimś łagodnym usposobieniu, szczerości i życzliwości
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  dobrodusznie
    dobrotliwie
  • Połączenia
    • wyglądać, żyć poczciwie
  • Cytaty

    Miast było w dawnej Rzeczypospolitej [...] niewiele, a ludność co mniejszych zajmowała się poczciwie uprawą roli.

    źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Silva rerum historicarum, 2002

    Wyglądał poczciwie, jak większość dużych psów, i chyba naprawdę był dobroduszny, bo zamiast obszczekać mnie
    za próbę przejechania, merdał leniwie długim i pewnie
    ciężkim ogonem.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Góra Trzech Szkieletów, 2003

    Rozłamy, podziały. Hall - a tak poczciwie mu z oczu patrzyło - założył własną partię.

    źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Nauka pływania dla topielców: wypisy z histerii najnowszej 1989-1998, 1999

    Zatkało ją. Nie wiedziała: oburzyć się na maklera i skarcić go czy odpowiedzieć na poufałość tym samym. Chłopak wyglądał poczciwie. Wybrała drugie rozwiązanie.

    źródło: NKJP: Zbigniew Górniak: Siostra i byk, 2009

    eM z bliska wygląda coraz poczciwiej.

    źródło: Internet: dwupunkt.com
  • Odmiana

    część mowy: przysłówek

    stopień równy poczciwie
    stopień wyższy poczciwiej
  • Pochodzenie

    Zob. poczciwy

CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XV w., SStp
Inne znaczenie: 'chwalebnie, zaszczytnie'
CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO
Data ostatniej modyfikacji: 28.10.2025