Jak korzystać ze słownika?

trafić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. w cel

  • Definicja

    1.

    strzelając, uderzając lub rzucając czymś, dosięgnąć celu
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Wojsko i wojna

    broń


    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Sport

    czynności związane ze sportem

  • Relacje znaczeniowe
    sprzeczne:  chybić
    spudłować
  • Połączenia
    • koszykarz, myśliwy, piłkarz, snajper, strzelec; cios, dysk, kamień, odłamek, pocisk trafił; kula, strzała trafiła
    • trafić dzika, kaczkę, napastnika
    • trafić kamieniem, krążkiem, piłką; rykoszetem
    • trafić do bramki, do celu, do kosza, do łuzy, do siatki
    • trafić w cel, w bramkę, w dołek, w głowę, w mur, w otwór, w plecy, w poprzeczkę, w siatkę, w słupek, w ścianę, w światło bramki, w tarczę, w twarz; w piłkę
    • trafić z bliska, z daleka, ze 100 (200...) metrów
    • !?celnie trafić
    • udało się trafić
    • wystrzelił i trafił, wycelował i trafił
  • Cytaty

    Mężczyzna zaczął strzelać z dwóch pistoletów. Dwie kule trafiły w ścianę, jedna - w sufit.

    źródło: NKJP: (EK): Nie ukrywała „Wowki”, Dziennik Polski, 2000-03-04

    Usiłowaliśmy trafić kamykami w wyraźnie widoczne na piaszczystym dnie […] kraby rzeczne.

    źródło: NKJP: Andrzej Czcibor-Piotrowski: Cud w Esfahanie, 2001

    Rzutem zza połowy boiska trafił piłką do kosza.

    źródło: NKJP: (MARO): Dąb leży, Dziennik Polski, 2001-12-22

    Dach nad gankiem zapadł się od trafienia w słupek.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Kisuny, 2008

    Napastnik strzelił. Trafiony pociskiem w pierś, premier opadł na krzesło.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Dobre miejsce do umierania, 2005
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. trafię
    		 trafimy
    2 os. trafisz
    		 traficie
    3 os. trafi
    		 trafią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. trafiłem
    +(e)m trafił
    		 trafiłam
    +(e)m trafiła
    		 trafiłom
    +(e)m trafiło
    		 trafiliśmy
    +(e)śmy trafili
    		 trafiłyśmy
    +(e)śmy trafiły
    2 os. trafiłeś
    +(e)ś trafił
    		 trafiłaś
    +(e)ś trafiła
    		 trafiłoś
    +(e)ś trafiło
    		 trafiliście
    +(e)ście trafili
    		 trafiłyście
    +(e)ście trafiły
    3 os. trafił
    		 trafiła
    		 trafiło
    		 trafili
    		 trafiły

    bezosobnik: trafiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. trafmy
    2 os. traf
    		 trafcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. trafiłbym
    bym trafił
    		 trafiłabym
    bym trafiła
    		 trafiłobym
    bym trafiło
    		 trafilibyśmy
    byśmy trafili
    		 trafiłybyśmy
    byśmy trafiły
    2 os. trafiłbyś
    byś trafił
    		 trafiłabyś
    byś trafiła
    		 trafiłobyś
    byś trafiło
    		 trafilibyście
    byście trafili
    		 trafiłybyście
    byście trafiły
    3 os. trafiłby
    by trafił
    		 trafiłaby
    by trafiła
    		 trafiłoby
    by trafiło
    		 trafiliby
    by trafili
    		 trafiłyby
    by trafiły

    bezosobnik: trafiono by

    bezokolicznik: trafić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: trafiwszy

    gerundium: trafienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: trafiony

    odpowiednik aspektowy: trafiać

  • Składnia
    Rz osobowy + trafić +
    (CZYM) + w KOGO/CO | do CZEGO
    Rz osobowy + trafić +
    KOGO/CO + (CZYM) + (w CO)
    Rz nieżywotny + trafić +
    w KOGO/CO
    Rz nieżywotny + trafić +
    KOGO/CO + (w CO)
  • Pochodzenie

    śr.-w.-niem. treffen 'dosięgnąć, trafić, spotkać'

    Do polskiego przejęte w postaci trafić z śr.-niem.# dialektów wschodnich (Bor.).

  • Informacja normatywna

    Uznawane za niepoprawne w połączeniu celnie trafić.