święta prawda

rzadziej święta racja

  • pot.  nadawca komentując poprzedzającą wypowiedź mówi, że to, co zostało właśnie powiedziane, jest prawdą i że dobrze jest, że zostało to powiedziane
  • w postpozycji możliwe przytoczenie tej części sądu, z którą mówiący się zgadza

  • wykładnik zgody

  • używane jako reakcja na czyjąś wypowiedź

  • synonimy:  święte słowa
  • – Powiedziałem, że czasami policjant i bandyta to jedno.
    Święta prawda – rzucił Domagalla znad gazety.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Widma w mieście Breslau, 2005

    – Nie szukam zwady. – Święta prawda, szukał brzegu derki i sposobu owinięcia się nią tak, by wypadło to godnie i mało żałośnie.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Smoczy pazur, 2003

    – Nuże, do dzieła. Niechże konia dają, a potem idą w swoją stronę.
    – Ano, święta prawda - rzekł starszy wieśniak. - Trza nam dzieło kończyć, bo czas bieży.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 2001

  • część mowy: komentarz metatekstowy

    podklasa: dopowiedzenie

  • /święta prawda/
    po Zd. ozn.
    szyk: wewnętrzny: stały
    zewnętrzny: stały: postpozycja względem obligatoryjnego poprzedzającego kontekstu
Data ostatniej modyfikacji: 18.04.2015