podlec I - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

kwestion. znaleźć się w sytuacji takiej, że zjawiska wskazane sąsiadującym rzeczownikiem wpłynęły na zachowanie lub postępowanie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Czy Towiański nie podległ potem naciskowi katolickiego otoczenia emigracji w Paryżu?

źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podległem +(e)m podległ	podległam +(e)m podległa	podległom +(e)m podległo	podlegliśmy +(e)śmy podlegli	podległyśmy +(e)śmy podległy
2 os.	podległeś +(e)ś podległ	podległaś +(e)ś podległa	podległoś +(e)ś podległo	podlegliście +(e)ście podlegli	podległyście +(e)ście podległy
3 os.	podległ	podległa	podległo	podlegli	podległy

bezosobnik: podlegnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		podlegnijmy
2 os.	podlegnij	podlegnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podległbym bym podległ	podległabym bym podległa	podległobym bym podległo	podleglibyśmy byśmy podlegli	podległybyśmy byśmy podległy
2 os.	podległbyś byś podległ	podległabyś byś podległa	podległobyś byś podległo	podleglibyście byście podlegli	podległybyście byście podległy
3 os.	podległby by podległ	podległaby by podległa	podległoby by podległo	podlegliby by podlegli	podległyby by podległy

bezosobnik: podlegnięto by

bezokolicznik: podlec
kwestion. podlegnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: podległszy

gerundium: podlegnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: podlegać

+

podlec

+

CZEMU

Zob. lec

W tym znaczeniu uznawane za błędne.