sarna
-
średniej wielkości zwierzę łowne o długich nogach i smukłej budowie ciała oraz szarobrązowej sierści z jasną plamą na pośladkach
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta leśne i polne -
- młoda sarna
- sarny i dziki, sarny i jelenie
- sarna wbiegła, wybiegła gdzieś
- spotkać, widzieć, zobaczyć; upolować sarnę
- strzelać do saren
- polować na sarny
-
A że w lesie ciągle coś się dzieje, często zdarzało mu się zapadać w zarośla po to tylko, by zobaczyć przebiegającą sarnę czy zająca.
źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003
Myśliwi tego dnia polowali na sarny i zające. Z ubitej zwierzyny wróżyli sobie szczęście w polowaniach w przyszłym roku.
źródło: NKJP: BZ: Wigilia w opisie Adama Pacha, Tygodnik Podhalański, nr 51-52, 1997
Dzięki rozsianym w lasach karmnikom sarny, jelenie czy dziki mogą przetrwać zimę.
źródło: NKJP: mbog: Dla każdego coś dobrego, Dziennik Łódzki, 2004-01-09
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sarna
sarny
D. sarny
saren
C. sarnie
sarnom
B. sarnę
sarny
N. sarną
sarnami
Ms. sarnie
sarnach
W. sarno
sarny
-
psł. *sŕ̥na
Dokładny odpowiednik w st.łot. sirna ‘sarna’.