przemóc - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pokonać jakąś trudność lub przeszkodę uniemożliwiającą działanie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

przełamać
przezwyciężyć

	Tomek przemógł obawę. Zbliżył się do olbrzymiego zwierzęcia. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957
	Mimo wszystko i tak jestem z siebie dumna, że przemogłam kłopoty i biegłam mocno i odważnie – wyznaje zawodniczka warszawskiej Skry. źródło: NKJP: Tomasz Mucha: Specjalistka od wyczynów rzadkich, Trybuna Śląska, 2001-12-14
	Czuł się znowu gorzej, musiał wytężyć wszystkie siły, aby przemóc ogarniającą go słabość. źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949
	Zawstydziły się z lekka obie, lecz matka chyba dużo bardziej od Anny, bo przez chwilę nie wiedziała, co powiedzieć, rozjaśniając tym uśmiechem na przemian twarz lub ścinając ją jakby w zmuszonym jedynie do uśmiechu grymasie. W końcu jednak przemogła to zawstydzenie i powiedziała: - Ładna panienka. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przemogłem +(e)m przemógł	przemogłam +(e)m przemogła	przemogłom +(e)m przemogło	przemogliśmy +(e)śmy przemogli	przemogłyśmy +(e)śmy przemogły
2 os.	przemogłeś +(e)ś przemógł	przemogłaś +(e)ś przemogła	przemogłoś +(e)ś przemogło	przemogliście +(e)ście przemogli	przemogłyście +(e)ście przemogły
3 os.	przemógł	przemogła	przemogło	przemogli	przemogły

bezosobnik: przemożono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przemóżmy
2 os.	przemóż	przemóżcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przemógłbym bym przemógł	przemogłabym bym przemogła	przemogłobym bym przemogło	przemoglibyśmy byśmy przemogli	przemogłybyśmy byśmy przemogły
2 os.	przemógłbyś byś przemógł	przemogłabyś byś przemogła	przemogłobyś byś przemogło	przemoglibyście byście przemogli	przemogłybyście byście przemogły
3 os.	przemógłby by przemógł	przemogłaby by przemogła	przemogłoby by przemogło	przemogliby by przemogli	przemogłyby by przemogły

bezosobnik: przemożono by

bezokolicznik: przemóc

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przemógłszy

gerundium: przemożenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przemagać

+

przemóc

+

CO

Zob. móc