osadzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

spowodować, że ktoś gdzieś zamieszka lub zacznie tam stale przebywać

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

	synonimy:	osiedlić
	hiperonimy:	umieścić

	Obok kościoła powstał wkrótce klasztor. Frankowie usunęli z niego greckich mnichów, a osadzili łacińskich. źródło: KWSJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997
	Pod koniec XVII wieku Jan Sobieski osadził w Żółkwi przybyłego z Amsterdamu drukarza hebrajskiego Uri Febusa Halevy’ego, którego potomkowie przenieśli się pod koniec XVIII wieku do Lwowa. źródło: KWSJP: Józef Szocki: Księgozbiory domowe w Galicji wschodniej (1772–1918), 2001
	Penge Afra osadził mnie na dobrej ziemi, dał bogactwo i ludzi. źródło: KWSJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003
	W roku 1228 Henryk Brodaty zajął Kraków, a Grzymisławę osadził na ziemi sandomierskiej. źródło: KWSJP: Jadwiga Żylińska: Piastówny i żony Piastów, 1969
	Iftael możny i bogaty. [...] Niedługo osadzi też u was zbrojną drużynę, która strzec będzie ładu i waszego bezpieczeństwa. źródło: KWSJP: Tadeusz Kudliński: Gniew o Szoszannę, 1963

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	osadziłem +(e)m osadził	osadziłam +(e)m osadziła	osadziłom +(e)m osadziło	osadziliśmy +(e)śmy osadzili	osadziłyśmy +(e)śmy osadziły
2 os.	osadziłeś +(e)ś osadził	osadziłaś +(e)ś osadziła	osadziłoś +(e)ś osadziło	osadziliście +(e)ście osadzili	osadziłyście +(e)ście osadziły
3 os.	osadził	osadziła	osadziło	osadzili	osadziły

bezosobnik: osadzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		osadźmy
2 os.	osadź	osadźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	osadziłbym bym osadził	osadziłabym bym osadziła	osadziłobym bym osadziło	osadzilibyśmy byśmy osadzili	osadziłybyśmy byśmy osadziły
2 os.	osadziłbyś byś osadził	osadziłabyś byś osadziła	osadziłobyś byś osadziło	osadzilibyście byście osadzili	osadziłybyście byście osadziły
3 os.	osadziłby by osadził	osadziłaby by osadziła	osadziłoby by osadziło	osadziliby by osadzili	osadziłyby by osadziły

bezosobnik: osadzono by

bezokolicznik: osadzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: osadziwszy

gerundium: osadzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: osadzony

odpowiednik aspektowy: osadzać

+

osadzić

+

KOGO + GDZIE