-
coś, co daje się na własność osobie, której ktoś chce sprawić przyjemność
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
zwyczaje i obyczaje
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
uroczystości i święta
-
-
- cenny; kosztowny; skromny, wspaniały; piękny; niespodziewany; bożonarodzeniowy, gwiazdkowy, imieninowy, okolicznościowy, świąteczny, urodzinowy podarunek
- podarunek od adoratora, kochanka, matki, męża, ojca, rodziców, wielbiciela, żony
- dać/dawać, przysłać/przysyłać, wręczyć; dostać, otrzymać, przyjąć podarunek; rozdawać podarunki
- obsypywać kogoś podarunkami
- dać/dawać, przysłać/przysyłać, przywieźć; dostać, otrzymać coś w podarunku
-
|
- Ta tabakierka to ostatni podarunek, jaki od niej dosłałem - rzekł przecierając srebro połą marynarki. - Podarowała mi ją na imieniny... Na krótko przed pójściem do szpitala.
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Opowiadania drastyczne, 1966
|
|
Natomiast ja dam ci podarunek. To będzie kotek. Będziesz z nim mieszkał, czesał go, karmił i codziennie głaskał, bo bardzo to lubi.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
|
|
Pod maską zuchwałego nicponia i szydercy krył się wrażliwy, czuły na piękno człowiek, który cierpiał z powodu swego wyglądu i rozpaczliwie pragnął akceptacji. Stąd jego popisy, pozorne lekceważenie wszystkiego, podarunki rozdawane lekką ręką przy różnych okazjach oraz bez okazji.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
podarunek
|
podarunki
|
|
D. |
podarunku
|
podarunków
|
|
C. |
podarunkowi
|
podarunkom
|
|
B. |
podarunek
|
podarunki
|
|
N. |
podarunkiem
|
podarunkami
|
|
Ms. |
podarunku
|
podarunkach
|
|
W. |
podarunku
|
podarunki
|
|
-
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego podarować ; zob. darować
CHRONOLOGIZACJA:
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 12.06.2023