dwutlenek
-
chem. związek chemiczny zbudowany z dwóch atomów tlenu oraz jednego atomu innego pierwiastka
-
Wyraz używany przeważnie jako składnik terminów chemicznych - nazw substancji chemicznych, np. dwutlenek chloru, dwutlenek tytanu.
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
minerały i pierwiastki -
hiperonimy: substancja
-
- atmosferyczny, naturalny; zestalony dwutlenek
- dwutlenek azotu, krzemu, węgla, siarki
- cząsteczka; emisja; nadmiar, stężenie, zawartość dwutlenku
- dwutlenek powstaje
- zanieczyszczenie dwutlenkiem
-
Wszystkie rośliny wykorzystują do fotosyntezy dwutlenek węgla pobierany z atmosfery [...].
źródło: NKJP: Małgorzata Minta: To nie meteoryt, Ozon, 2005
W siódmej klasie będziecie się uczyć z chemii o dwutlenku krzemu SiO2. Nazywa się on krzemionką. Krzemionka wchodzi w skład wielu skał.
źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
Przeciętne stężenie pyłów w Katowicach jest czterokrotnie wyższe niż w Białymstoku i Olsztynie, w śląskim powietrzu jest 2,5 razy więcej dwutlenku siarki i 3,5 razy więcej dwutlenku azotu.
źródło: NKJP: Sławomir Zagórski: MĘŻCZYZNO, UCZ SIĘ I ŻEŃ!: Gazeta Wyborcza, 1995-03-13
Lawa wystrzeliła na wysokość 1,4 kilometra, a do atmosfery zostało wyemitowanych 120 mln ton dwutlenków siarki oraz kwasu fluorowodorowego.
źródło: NKJP: Wojciech Rogacin: Wybuchnie nowy wulkan?, Dziennik Zachodni, 2010-04-26
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dwutlenek
dwutlenki
D. dwutlenku
dwutlenków
C. dwutlenkowi
dwutlenkom
B. dwutlenek
dwutlenki
N. dwutlenkiem
dwutlenkami
Ms. dwutlenku
dwutlenkach
W. dwutlenku
dwutlenki
-
+ dwutlenek + CZEGO -
Kalka łac. dioxidum z gr. dioxeídio; zob. dwa I, tlen.
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP